Online Üye
Online Ziyaretçi
Thomas gözlerini zorlukla açabildi.Başındamüthiş bir ağrı mevcuttu.Kendi kendine 'yine
fazla kaçırdım,kahretsin.'dedi.Kalkmayı denedi ama başı ve vücudu direniyordu.
-Off..Ne salak adamım ben be.. diye hayıflandı.Bir yandan da,'ahh.. başımm ahh.' diyerek kendi kendine söylenmeye devam ediyordu.Birkaç dakika sonra yavaşça kalkmayı ve başını kaldırmayı başarmıştı.Dün gece yine salondaki kanepede uyuya kalmıştı.Televizyon hala açıktı.Kanepenin yanındaki sehpanın üzerindeki televizyon kumandasına uzandı ve almayı başardı.Hemen televizyonu kapattı.Tam ayaklarının üzerine kalkmıştı ki,ayağı yerde unuttuğu viski şişesini devirdi ve şişenin dibinde kalan son yudumda ayağına döküldü.
-'Ahh salak kafa,sakar..sakar Thomas..Hem alkolik hem de sakarsın.' diyerek kendine kızıp şişeyide alıp mutfağa geçti.Lavabo da yine yığma bulaşık birikmişti.En kolaydaki bir bardağı uzanarak aldı,hafifçe muslukta çalkalayarak su doldurdu.Çok susamıştı.Hızlıca ilk bardağı içti.Çok iyi gelmişti,durmadan ikinci bardağınıda doldurup onuda dikti.Daha iyiydi, su onu birazda olsa rahatlatmıştı.Ağırda olsa tekrar salona döndü ve kanepenin yanına gidip yere dökülen viskiyi temizlemek istemişti.Kanepenin yanına eğilerek,eliyle yeri silmeye başladı.Kanepenin altına doğru silerken eline bir kağıt parçası değdi.Ne olduğuna bakmak için,merakla kağıdı aldı.Bu sadece bir kağıt parçası değildi,üzerinde birşeyler yazan bir nottu.Maria idi notu yazan;
-Artık sana gerçekten dayanamıyorum.Şu halin,içki ve boşvermişliklerin yüzünden çok yoruldum.Kendime yeni bir hayat şansı vermek istiyorum.Artık tek başınasın,seni terkediyorum.MARİA....
Thomas notu okuduktan sonra,bir anda ayıldı.Kendi kendine söylenmeye başlamıştı yine;
-Ahh..Ahhh..Maria buradaymış.Yine aynısı oldu,fazla içkiden kafam yerinde değil.Herşeyi unutuyorum,hatırlamıyorum.Offf..Başım..
Hızla telefonunu aradı gözleri.Salonu şöyle bir gözden geçirdi ama alkolün etkisiyle tam göremiyordu.Son anda telefonunun,televizyonun üstünde olduğunu farketti.Hızlı bir hareketle,telefonunu aldı ve hiç durmadan Maria yı aramaya başladı.Evet,telefon çalıyordu.
-Haydi Maria aç şunu,haydi..Aç şunu,lütfen aç,lütfen...
Ama telefon açılmıyordu.Birkaç denemeden sonra Maria nın açmıyacağını,kararlı olduğunu anlamıştı.Aramaktan vazgeçti.Başka bir yol bulup Maria ya ulaşmalı,gönlünü alıp onu geri kazanmalıydı.Zira Maria onun için çok önemliydi.Hayatttaki tek insanıydı.Ona deliler gibi aşıktı,Maria da ona aşıktı.Kendi derdini bırakıp,Thomas a hep destek olmuştu.Thomas ın son halleri çekilmeyecek kadar kötüydü .Ama Maria herşeye rağmen dayandı ve destek oldu...
Aslında herşey çok güzeldi.İki yıl önceye kadar harika bir hayatları vardı.Mutlu bir ailenin tarifini yaşıyorlardı.Birbirini çok seven karı-koca,güzel bir ev ve evin neşesi,aşkın meyvesi,şirin mi şirin,dünya güzeli bir kızları vardı:Nicole.Bu şirin,güzel kız onların herşeyiydi.İş hayatları da yolundaydı.Thomas bilgili ve başarılı bir doktordu.Göz doktoru.Bir sürü ödülü ve kitapları vardı.Maria ise öğretmendi ama mesleğini uzun zamandan beri yapmıyordu.Maria ya ailesinden bir miktar para kalmıştı.Bu sebepten dolayı çalışmayıp çocuğu ve ev işleri ile ilgileniyordu.Bu mutlu hayat,mutlu aile sonsuza kadar sürmeliydi belki ama hiç de öyle olmadı.Olamadı..
İKİ YIL ÖNCE...
Güzelce hazırlanmışlardı.Evin küçüğü,dünya güzeli Nicole yi alıp,kısa bir tatile çıkıyorlardı.Thomas ın işleri son zamanlar bayağa yoğundu ve anca rahatlamıştı,Maria da biraz bunalmıştı ev de durmaktan.Çok iyi gelecekti bu tatil aileye.Herkes çok mutluydu.Tüm yanlarına aldıkları eşyalarını arabaya yüklediler.Thomas kapısını açıp arabaya bindi,arabayı çalıştırdı.Maria da Nicole yi arka koltuğa oturduktan ön koltuğa oturdu.Herkes hazırdı ve yola çıktılar.Şarkılar söyleyerek yola devam ediyorlardı.Ailenin keyfi yerindeydi.Daha evden çıkalı bir saat bile olmamıştı.Şarkılara devam ediyorlardı.Arkalarından gelen nakliye kamyonunun frenlerinin patladığını Thomas çok geç farketmişti.Büyük bir patlama sesi gibi gelmişti kamyonun arabalarına çarpması.Sanki dünyanın sonu gibiydi..
Thomas gözlerini açtı.Hastanede olduğunu anlaması uzun sürmedi.Daha herşeyi hatırlamıyordu.Yavaş yavaş kendine geliyordu,ağır darbe almıştı çarpışmada.Birkaç dakika geçmişti aklı yerine geliyordu.Oda da bir hemşire vardı ve onunla konuşmaya başladı.Hemşire olan bitenleri anlattı ve herşeyi kısa sürede öğrendi.Büyük bir kaza geçirmişlerdi,Maria yaralanmıştı yan odada tedavi ediliyordu,ya Nicole.Evin neşesi,mutluluğun adı Nicole..
Bütün vücudunu ateş basmıştı.O kadar sıcak geliyordu ki Thomas a,derilerini soymak istiyordu.Şok geçirmişti.Nicole nin çarpışmanın etkisiyle oracıkta ölmesi,onun ve eski hayatının mükemmelliğini yok etmişti.Bir haftaya hastaneden çıkmışlardı.Hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktı artık...
...Ve,Thomas artık alkol bağımlısı,işsiz,yapayalnız,hayatı boşvermiş biriydi.Maria ya olan aşkını bile unutmuş gibiydi.Kaybetmiş ve yaşadığı hayatı bırakmıştı.Eşi Maria hem kendi,hem de eşinin acısını azaltmak için çok uğraşmıştı.Elinden gelenin fazlasını yapsada,yetmemişti.Thomas bu travmadan çıkmamıştı.Hatta daha da kötü olmuştu.Maria da sona gelmişti ve dayanamadığını yazdığı notta belirtmişti.Bu geceden sonra kendi acısıyla birlikte,çekip gitmiş,Thomas ı terketmişti.
Thomas ın aklından geçmiş hiç çıkmıyordu.Hergün aynı mutsuzluk daha da büyüyordu içinde.Kazayı düşünüp içiyor,ağlıyor ve kendini harap ediyordu.Tek dayanağı Maria nın da onu terk etmesi,herşeyin sonu gibi gelmişti.Bir sigara yaktı,buzdolabında son bir viski daha vardı.Bardağa ihtiyacı yoktu,şişeden içmeye başladı viskiyi.İçti,içti..Bu hayatı çok ağır geliyordu artık.Umudu hiç kalmamıştı.Kızı yoktu,Maria gidince aile umudunuda tamamen yitirdi.Bir an düşündü ve artık sona geldiğini farketti.Dayanacak gücü hiç yoktu,tabiki dayanağı da.Bir süredir içmediği ilaçlarını gördü.Kalkıp salonun solunda ki masadan dört kutu ilacın hepsini açıp bir anda içmesi kısa sürmüştü.Tekrar kanepeye döndü,kesinlikle korkmuyordu.Mutsuz değildi,hatta mutlu gibiydi.İçkisini içmeye devam etti.Ayaklarından yukarıya doğru başlayan soğukluk herşeyi belli ediyordu.Kızını düşünmeye başladı.Nicole yi.Yanına gideceğini düşünerek, gözlerini bir daha açmamak üzere kapattı.
S O N.
Yazarın
Önceki Yazısı