İşte
İnsan bu kadar mı meraklı olur
hasreti kucaklamaya.
Bir kurşunla son bulacak hayatı
bu kadar mı eziyete gömer sınırsızca korkmadan.
Sanki demir parmaklıkların ardından
hayatın ışıklrını bulmaya çalışan bir mahkum misali
arada kafamı uzatıp
gözlerimi gökyüzünün maviliklerine hibe ederim.
Kırmızıya bu kadar aşıkken
maviye duyulan özlem kahreder beni.
Halbu ki rengarenk giyinirim hep
çırılçıplak ruhumu gizlemek için..
Yeni emekleyen bir çocuğun ilk ayağa kalktığında duyduğu
o müthiş bende burdayım çığlığı
ciğerlerimi yaksa da
susmanın derin karın ağrısı hep midemi bulandırır.
Neleri gömerim geçmişime sessiz sedasız..
Bazen kulağımı tırmalasa da
neden soruları
Bir tatlı gülüş kondururum alınlarına
soğuk duş etkisi yapsa da karşıdan bakana
işte derim...İşte...
Nedensizdir hep gidişlerim vuslata.
Gözyaşı
(
İşte başlıklı yazı
Gözyaşı tarafından
18.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
