Ölmüştü, o gece ölmüştü. Nasıl olmuştu? Bırakıp gitmişti. Öğlen en yakın arkadaşı aradı. Açtım telefonu sadece ağlayarak << Başımız sağolsun >> dedi. Ne olmuştu? Kim ölmüştü? Geri aramaya kalmadan selâ'da sevdiğimin adını duydum. Şaka mıydı? Beynimin bana bir oyunu mu? Ne yapacağımı bilmiyordum. Gözümden iki damla yaş düştü. Hayır dedim, yanlış duydum. Evlerine gideceğim.
Apartmanlarının önü kalabalık arkadaşlarımız hep orada. O'nu sevdiğimi sadece bir arkadaşı biliyordu ve en iyi arkadaşıydı. O'nu kaybetmemek için hiç söylemedim sevdiğimi. 
Güçlüydüm, mezarlığa girmiştik duâsı edildi ve toprağın altına konuldu. Zor dayanıyordum. Herkes yavaş yavaş gitmeye başlamıştı. Ben kalmıştım son kez söyleyeceklerim vardı ona..
" << Arkadan konuşmak olacak bu biliyorum ama sana bunları şimdi söylemem gerek. Hiç sana diyemedim belki ama << sevdiğim >> ' ben seni çok sevdim '. Şimdi tüm kelimeler boğazıma düğümleniyor. Ama artık daha rahat konuşacağım. Hep yaptığım gibi sevincimi, üzüntümü hep seninle yaşayacağım. Mezarına çiçekler ekeceğim, onları suluyacağım. Ve birde ben seni çok özleyeceğim. Hep seninle olan ben buna nasıl alışacağım? İnşallah orada mutlu olursun. Sevdiğim diyorum diye kızmıyorsun değil mi? Kıyamazın sen bana kızamazsın. Bir şey söyleyemiyorum sevdiğim, herşey, herşey boğazımda düğüm düğüm oluyor. Ben gideyim artık, sık sık gelirim yanına yalnız bırakmam. Seni hep seveceğim.>> " 
Bir avuç toprak alıp; kalkmıştım mezarının başından..
Kabristandan çıktım eve gittim. Hep yanımda olan kardeşim kız arkadaşım bizdeydi, yalnız bırakmak istemememiş beni. O gece hep ağladım. Tüm gün yanımda olan çantamı boşaltıyordum, bir zarf vardı ağzı kapalı. Çok düşündüm açmalımıyım diye ve açtım.
Yazı O'nun yazısıydı ( sevdiğimin ) ve bu bir mektuptu.
" << Bu kağıdı okurken kızma bana sakın. Belki de sevgim bittiğinde elinde olacak. Sana yazacağım çok şey var ama ben hiç birini yazmayacağım. Bilirsin ya doğru dürüst konuşmayı bile beceremem. Bana diyordun ya hani " Birini sevde mutlu ol " diye. Sana yok ne sevicem desem de berini çok sevdim ben << Seni çok sevdim >> Biliyorum hep arkadaşın, dostun olarak gördün beni ama ben o gözle bakamadım. ' Ya sevgim benimle mezara gelecek, ya da sevdiğim benim ' Seni kaybetmemek için mezara girmek en iyisi. ' Seni seviyorum ' dediğimde ' Bende seni seviyorum kardeşim ' deseydin inan dayanamazdım. Diyemedim, diyemezdim ' helalimsin ' diye. Yazdıklarımdan da anlamışsındır meleğim, ben seni çok sevdim. Yazdıklarım bitti, şimdi ilk işim bu kağıdı
en yakın arkadaşıma vermek ve ona şunu diyeceğim '' Öyle bir zaman ver ki bu kağıdı ona asla unutmasın '' . 
Bu yazıyı nasıl okuduğumu hatırlamıyorum. Evet, öyle bir zaman verdi ki bu kağıdı bana ; asla unutamayacağım..


-Ayşe Altunküpe..
( Söylemek Gerek.. başlıklı yazı GönülRomanı tarafından 20.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu