Sevdaya Öykünürken
Bir öykünlük avuntudur
Aşığın gönlündeki sevda
Oysaki
Ne başaklar yüz sürdü tohumundan
Ne hasatlar kaldırıldı yığınlarca
Toprak nadasa bırakılsa da
Yazgısı hiç değişmedi
Hep ekildi
hep sürüldü
Defalarca...
Bilselerdi ki
Bir hasatlık canımın kaldığını
Kışın zemheri soğuğu
zamansız soldurmazdı çiçeğimi
Şimdi kargaların
Aç kursağını kolluyor eğrilen dalım
Göçmen kuşların dönüşü olmayan
Ömürleri biçiliyor sevdama
Bu kadar olumsuzluklara rağmen
Yine de pes etmiyor bu gönül...
O zaman dayan yüreğim!
Dayanmalısın sen biraz daha
Bilirim ki;
Her fırtına sonrası
Binlerce tohuma ötelenir toprak
Ve her tohum
Binlerce filize durur düştüğü yerde
Sevda da işte öyle bir şey
Bir esmeye görsün
Alır savurur seni ve saplanır kalırsın
Bir sevdalının gönlünde...
Kardelen
Serap Sönmez
(
Sevdaya Öykünürken başlıklı yazı
KARDELEN tarafından
29.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
