Bir gül düştü dalından Solgundu umutsuzdu Ağlıyordu yeşile mutsuzdu Yer gök inledi birden Yıllardır uyuyan can uyandı Kan damarına isyan etti Ben gafil değilim Ben sefil değilim Ben hürüm özgürüm dedi Sokaklar caddeler dile geldi Mahşeri bir kalabalık Sükûn tarlasına sabır ekenlerin Hasat zamanıydı sanki
Karaçalılar sarmış köklerini Bir çam dalına asılmış ölüm fermanı Yeşile hain yeşile düşman zalimler Taş ormanların içinde filizlenen Tekbir fidana bile tahammülü yok Kesen parçalayan o hain eller
Yazık ulu çınarlar ıhlamurlar ağlıyor Boynunu bükmüş bir meşe ağacı Yaprakları solmuş gövdesi acıyor Ya kayınlar neden böyle sızlanıyor?
Susma ey yüreğim itiraz et Sel ol ak yık bendini ve coş ruhum Sahip çık nefesine sen hükmet Serçeler mahzun güvercinler mazlum Kırlangıçlar terk mi edecek vatanı? Oysa mevsim bahardı İnsanlar yakmadan yıkmadan evvel ormanları
Şimdi tam vaktidir kurumadan güller Vur emri vermeden zehirli diller Yer yeşil kır yeşil hürriyet yeşil Bir gül daha düşmeden dalından Köklerini korumalı karaçalıları atmalı Bir ağaç bin afete kaledir Bu memleket yeşil yemyeşil kalmalı.
( Bu Memleket Yeşil başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 2.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
