Yaa Hayy!
Can verensin,
canlı tutansın.
Cana yönelik her
tasarrufta,
Yine sen varsın.
Her iyelik
zamirini kullanan ben arsızı,
Senki “Rahman”
sıfatınla sarmalayansın.
Yaa Kayyum!
Her canlıya
devinim sağlayan,
Her devinime
rota koyansın.
Her özneyi
şahsında merkezleyen ben densizi,
Cüz-i iradeyle
destekleyensin.
Rızanı talebi,
azgın nefsime,
Ödül vermek için
sebepleyensin.”
En büyük kusurum
şudur ki Rabbim,
Senden izinsiz
yaprak düşmezken,
Bir nefes almaya
güç yetiremezken,
Tüm yiğitliği
benden bilerek,
Her işe, oluşa ahkâm
keserim.
Zahirsin,
Bakmasını bilirsen,
Her çiçekte sen
varsın.
Batınsın,
Yüreğime sorsam,
yine sen ordasın.
Dünyanın çekimine
direnç göstersem biraz,
Habip sıfatınla
Yaa Rab!
Sevdana sarmalarsın.
Hala kendimle
hesabımın idrakinde değilim.
Sanıyorum ki ,
Yaa! Süphan!
Dünyanın merkezi
benim.
Tövbeler Şah’ım,
Tövbe Yaa Rabbim,
Aczimin
bilinciyle,
Huzurunda diz
çökerim.
Af ,Ey Gaffar!
Af ,Ey Settar!
Öyle sarki
sevginle,
Yakmasın bendeni
nar.