Mutlu Musun
hüzün yağmurları gibisin
kurak toprağa yağar gibi
yaralı yüreğime düşersin
kimi neşe kimi kedersin
bazen üzer bazen de sevindirirsin
gül mevsiminde
güz gülleri gibisin
açmasıyla solması bir olan
ne seyredilen ne de koklanan
kıyamam koparmaya dalından
batsa da dikenleri parmaklarıma
kanasa da ellerim
ödüldür sevgiliden der
basarım bağrıma incinmem
hüzünlerde verdin huzuru
kalbim her dem bağ bozumu
söylemeden son sözünü
bakarsan göreceksin bende ki özünü
sarsa da her yanımı hüzün
yine de gitmiyor gözlerimden yüzün
düşlerimde gerçeğim oldun
böylesine sevdim seni
anlamadın yar
ne olurdu bir kerecik
tutsaydın ellerimi ve baksaydın gözlerime
işte o zaman görecektin
bende ki seni ve sana olan sevgimi
dinlemedin
dalında boynu bükük gül gibi
bıraktın ve gittin
yoksun artık
ne gönül bahçemde
ne de evimde
mutlu musun yerinde...
Refik
17.06.2013
İstanbul
(
Mutlu Musun başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
17.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
