Anneannemin sobada kýzarttýðý ekmeklerin kokusuyla uyanýrým ben. Uyandýðýmda anneannem ekmeðimi bir güzel yaðlar balllardý. Yemeðimi yedikten sonra anneannemin özel odasýna gidip sessizlikte ders çalýþýr,kitap okurdum. Derslerimi çalýþtýktan ve kitabýmý okuduktan sonra arkadaþým Ceyda ile top oynamaya gider ip atlar dokuz taþ oynarýz. Sonra kitaplarýmýzý getirir harikulade okurduk. Karnýmýz acýktýðýnda anneannemin kýymalý böreklerinden Ceyda nýn anasý olan Makbule Ablanýn makarnasýndan yer karnýmýzý bir güzel doyururduk. Sonra Annem Anneannem Makbule Abla Ben Ceyda pazara gider ismimizin yazýlý olduðu kolyelerden alýrdýk. Annelerimiz ve anneannem ise patates,domates,kývýrcýk almadan eve dönmezlerdi. Ýsterlerse tarlalarýndan isterse evde sürülerce varsa almadan hiç gitmezdi. Anneme sordum ki: Anacýðým neden bizim tarladan domates patates ve kývýrcýk almýyorsunuz? dedim. Annem parlak tebessümüyle bana cevap verdi: Benim anneannemin vazgeçilmezi patates domates ve kývýrcýkmýþ. Onun için alýyoruz. Yani hem þifa yapar hemde adetten olduðu için alýyoruz birtanem. Haydi sen Ceydayla oyna sonra ben sizi dýþardan alýcaðým. Ceyda biraz duygusal saf her þeye inanan bir kýz olduðu için Ceydaya hüzünlü bir þey denmiyordu. Ama neyse benim dostum olduðu için çok mutluydum. Ceyda iyi bir dosttu. Ailesi ve sülalesi iyi insandýr. Annesinin bakýþ açýsý biraz farklýdýr Ceyda dan. Annesi saf ve her þeye inanan bir kadýn deðil. Annesi cesur illaki bir þeyin kanýdý olmadan inanmayan bir kadýndýr. Ama annesi çok iyi soylu bir kadýndýr. Zira onu sinirlendiren bir þey olsun hemen çýlgýna döner. Evet þimdi benim dostum kan kardeþim can yoldaþým Ceyda yý biraz tanýtsam?? Ceyda nýn gözleri pýrlanta gibi yeþildir. Saçlarý koyu kestanedir. Esmer bir kýzdýr. Kilosu hiç yoktur. Zayýf birisidir. O benden bir yaþ büyüktür 10 yaþýndadýr. Oyun oynamayý anasýyla iyi vakit geçirmeyi sever. Ayrýyetten Ceyda nýn ruhu o kadar çok temizdir ki bir þey onu sinirlendirise ne ymruk yapar elini ne kýzar... Ben onun için Ceyda yý kardeþim gibi görüyorum. Bu ara size bir olay anlatmak istiyorum. Ceyda ile biz ip atlarken at arabasý gelmiþti yanýmýza. Bize bir dolu kestane vermiþti Sinan Bey. Bu kestaneleri kimin sobasýnda kimin evinde kabuklarýný koysak diye düþünürken Ceyda bu kestanelerin hepsinin yarým olduðunu gördü yani bu kestaneler baþkalarý tarafýndan ýsýrýlmýþtý. Ceyda nýn gözleri çok keskindir her þeyi rahatlýkla görebilir. Biz Ceydayla böyle arkadaþýz. Kaç senedir birbirimize olan arkadaþlýðýmýz fevkaladenin fevkinde ilerliyor.. Ceyda ölünce sadece arkadaþlýðýmýzý o ayýrdý. Ahh o günler. Ceyda sakin huzurlu yat olur mu???