SON ÖPÜCÜK


Vakti gelince
genç yaşlı dinlemiyor
verilen görev belli
işini yapıyor sadece..


Öyle kolay harcanıyor ki hayat
farkında olmadan farkındalığın
uçup gidiyor elimizden
özgürlük uğruna ah
yaşanan her arbede yanımıza kar
giderken cebi de yok kefenin
kazanılanı doldursak.

Can dediğin güzel bir serçe kuşu
küçücük haliyle konarken daldan dala
taşıyacağını sanıyor her ağacın cılız bacaklarını.

Öylesine bozuyor ki hayat döngüsünü
her avladığı av
vicdan da soru işareti
gelince zamanı
ödemesi gereken veresiye defteri öyle kabarık ki
bir dahaki ay öderim
diyemeyeceğimiz  zaman gelince
gözlerin feri son kez hayata hibe ediliyor
Azrail gülümsüyor sadece.

Boşlukta bir zaman döngüsü
nereye gideceğini soruyor usulca
dudaklar da
yaptıklarının muhasebesi
alacak verecek denk gelmiyor
usulca baş ucundaki kalabalığa bakıyor
yerime bakacak var mı?
der gibi hayat dükkanını teslim etmeden önce
Azrail tekrar gülümsüyor.

Bir nefes daha uçuyor gırtlakta takılmadan boşluğa
Daha yapacak çok işim vardı diyor yürek
öyle erken geldin ki
hiç beklemeiyordum seni.

Azrail
hadi artık süren doldu derken
saate bakıyor '' ruh ''
erken kalkan yol alır diyor içinden
yolcu yolunda gerek diye düşünürken
gözleri açık bakakalıyor
Azrail gülümserken son kez
Ruh'u öpüyor dudaklarından. .


Gözyaşı

( Son Öpücük başlıklı yazı Gözyaşı tarafından 22.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu