Kýz çocuðu olup ta evcilik oynamayan yoktur diye düþünüyorum. Evcilik oyununda paylaþýlamayan rol anne rolüdür. Kimse çocuk olmak istemez. Ýþte bu yüzden dönüþümlü olarak "anne" olunur. 

          Her kýz çocuðunun muhakkak bir tane bile olsa bebeði vardýr. Ve o kýz çocuðu, o bebeðin annesidir. Kendi annesinin onu uyuttuðu gibi, ayaklarýna koyarak kendi bebeðini sallar, uyutur, ninniler söyler dili döndüðünce. Mama hazýrlar, bebeðine yedirir, gezmelere götürür, altýný deðiþtirir. Kýz çocuðu bebeðine annelik yaparak büyür.

          Ve her kýz çocuðunun en büyük hayali; bir gün anne olmaktýr. 9 ay karnýnda taþýmak, onun varlýðýný, kalp atýþlarýný, tekmelemelerini hissetmek, karnýnda minik bir mucize taþýdýðýný bilmek ve ona kavuþmak ümidiyle gün saymak her genç kýzýn hayali olur.

          Evet, ben de onlardan biriydim. Ve þükürler olsun ki, minik mucizeme kavuþtum. Onun cennet kokusunu içime çektiðim an tüm dünyam deðiþti. Çünkü artýk anneyim ben. Güzeller güzeli minik bir prensesin ANNE/SÝYÝM. Mutluyum. 

          Diliyorum ki, oyunlarýnda "anne" olma savaþý veren, genç kýzlýðýnda anne olma hayali kuran herkes bu duyguyu yaþasýn.

Vildan KAYA

Ýstanbul/07/07/13