Haydi durma
Öksür kısa kısa
Sök ciğerlerini hayatın
Kanadıkça soluğun
Genzine şiir kaçır
Boğazında düğümlü sözlerle
İlticaya hazır yüreği
Kamplara böl
Tütsüle baharı
Buhur yak umutlara
Ninni tadın da olsun ağıtlar
Bir zılgıt öteye geçemezken
Giydirme çocuk yanına
Kefenin ikizi
Murdar entariyi
Selamet doğurmuyor
Elleri nasırlı analar artık
Babalar miskinliğin sınırında
Gardaş dediğin böyle mi olmalı
Töre masalların da
Meclise sunulan ölüm dilekçen
Tez elden onaylanmış hemi
Sorma yarınları
Tüfek çatmış kaşlarına
Vaktinden çok evvel
Tetik düşürecekler biliyorsun
Umudun rengi kan
Yüreğin zemheri
Sevdin diye
Kimlerden af diliyorsun
Hayat bu berivan
Bez bebek değil
Kolların kaldıramaz bu yükü
Cılız bacakların titrerken
Gövdene kök salar
Arsızlığın hoyrat elleri
Oyun oynamakta acemi iken
Sevişmeyi öğreniyorsun
Yutkunup durma
Sözün buz kestiği yerde
Ederin süt hakkı
Ederin berdel
Ağlamak kifayetsiz
Gözlerinde korkuluklar
Düğün bahçelerini bekliyorsun
Sahi Berivan
Sen ne renk çiçekler açmıştın
Umudun mavi mi yoksa yeşil miydi
Belindeki al kuşak da neyin nesi
Türkülerin niye sustu
Niye küstün oyunlarına
Bu yaşta ne çabuk büyüdün
Bu dağların yaban gülü
Köylerin ürkek ceylanı
Pınar başlarında mı unuttun
Çocuk yanını
Nicedir yüzün de gülmüyor
Allık sürmüşten beter
Kızaran yanakların
Belli ki susa susa ölüyorsun
Amasız bir lügatın
Esiri gibisin
Ruhunda ten kaçmış
Yüreğin haroşa olsa ne yazar
Ajurlu bir geleceğe doğru
Kınalar içinde yürürken
Niye Berivan niye
Ben okumak istiyorum diye
Hiç haykırmıyorsun
Bağlandığı yerden
Kırılmış bir belle
Hayat penceresinden sarkıyorsun
Yapma Berivan yapma
Sanki nehirn öte yakasından
Sıçrayan yanınla
Çocuklğunun dibine batıyorsun
Kurban seçilmişsin
Ölüyorsun Berivan
Ölüyorsun
Töreyle yüzleşip
Çocukluğunun ıssızlığın da
Kefensiz
Bir tarlaya gömülüyorsun
HÜZÜN ŞAİRİ: N Y
