Aliiiişşş!
Gebermeyesce Aliişşş!
Boyu devrilmeyesce Aliiişş!
 
Ne diyon len sen?
“Bana varacan mı” diyon,
Bana mı soruyonAliiişşş?
Sen şincik essah, essah!
“Bana var” diyon!
 
Vışşşş!
Yanı ya şincik sen!
“O kaddani yüreğem var”diyon.
 
De get aliiiş!
De get.
Bu ne şeeel iş?
Bu ne şeeel deyiş?

Ağıllım önce sen get anana danış.

Sankim, essahtan onca yüreğen varmış kimin,
 Bana var” den.
 “Hee” desem, nedcen Aliişş?
“Höööt” dese anan, kaçcan!
Ardına bileme bağmıycan.
De get,Aliş!

De get!
Sennen oynanır ibiiiş,
Sennen söylenir,
Ağustos böceği kimin dellenir sennen adamın ağlı!
Sonra da meleeer durur “Alişim nerde kaldı”
Sen kiiim,
Sevdaya ad koymağ kim!
 
Herif kimin karşıma çığacan,
Önce kendine inanacan,
Çimenlere çimenlere bağacan korkmadan!
Sonra da er gişi kimin soracan.

“De kız bana,
Ölümüne,
Güvenip sözüme,
Varacan özüme
He mi”?
 
İşte ben o zaman Alişiiimm!
Zatti seni can bilmişim.
Yağmur olup ağacam dalına,
Bülbül olup konacam gülüne.

Emmeee!
Nerdeee! Sende o yürek!
Nerdeeee?
 
Sen “bana varacan mı” demenin,
Nanca bi kavil olduğunu bilmiyon bile!
Allahın huzurunda olduğunu unuduyon.
Melaikelerin şahit olduğunu heçe sayıyon.
Zatti sen beni heeeç sevmiyon.
 
Suuussss!

Alişşş çarpılcan.
Ben bilmem mi sevmenin ne şeel olduğunu?
Özümün sennen nasıl dolduğunu?
 
Gâvurun dölü Alişşş,
Hakkın huzurunda   “he “deyince ben,
Sinende alazlanmadan sen,
Zoru görünce hemen,

Cehennem olup gidcen!
 
Heç düşündün mü kappenin dölü!
Ben nedcen?
Kalan yolu sensiz nasıl getcen?
Hadi el alemi boş verdim ben,
Sen kiminlerden oluşur zatti elalem,

El alem dediğini ben,

Bi gün bileme heeeç  dert etmedim len,

 
Emmeeee!
Koyup gettiğinde buncaaz
Bebe gönlüme ne deycen?
İstersin ölem!
“Dertti bana diyon”
He ya!
Ayynen öyle diyon, biliyom.
 
De get ,Aliiişşş!
De get,
Anana benden selam et,
Sen olmuşsun zatti namert.
 
Bağ Aliş şincik!
Eyi dinle beni
“Vardım” dedim ben.
Eşim yoldaşım oluyon sen.
Lafın gelişi diyom Aliiiş!
Korkma öyle hemen,
Ağlımı peynir ekmekle yemedim ben,
Sana “he" demem gali,
Lafın gelişi.
Say ki!
He dedim !
“Müslümanım “diyon ya hani!
İşte,
 Müslüman dediğin,
Boş veeer!
Müslümanlığı şincik,
Adam dediğin,

Helaline haramlık etmeeez,
Helalini yol ortasında koyup getmeeez.
Avradına yol gözletmeeez.
Aşına,
Başına,
Namusuna,
Eyisine,
Kötüsüne,
Sağlığına,
Hastalığına,
Kefilliğine damgasını vurur.
Rabbinin huzuruna da alnı ak durur.

Senin alnındaki kara ne Aliiiiş?
 
 
 
 

( Dünya Evine Girek! başlıklı yazı AKKAN tarafından 14.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu