Halimi Bilmedin
Bunca yıllar peşin sıra hep dolandım
Kendi yerimde saydım buna aldandım,
Feryatlar edip figanları içte
kopardım,
Hep ben dedin benim halimi bilmedin,
Hiç benim yerime
kendini koymadın,
Bir an olsun bakıp halim anlamadın,
Her yeni günde
karaları bel bağladın,
Ateşe doğru gittim hiç halimi bilmedin
Her
sözün içimde açtı yara dinmez sızı,
Halin öyle ki içten yaktı oldum laf
arsızı,
Âlem yol aldı gitti sen tutturdun çuvaldızı,
Ne söylediysem masum
halimi bilmedin,
Sen çoban oldun ben oldum bir koyun,
Her başka sözlerle yaşattın başka oyun,
Düşünceye daldırdın kalmadı beniz
boyun,
Sesim çıkmadı seni dinledim halimi bilmedin.
Ben kısa âlemde
açmadan solan gülüm,
Koştum peşim sıra kalmadı halim
ömrüm,
Tutunacak dalındın sendeydi hep gönlüm,
Her gün öldüm bir kez olsun
halim bilmedin…
Ben kısa olan ömrümde sana bağlandım,
Kalan ömrümde
seninle olmaktı tek muradım,
Bir kez kendini yerime koy diye
yalvardım,
İçimde kor oldu yandı tutuştu halimi bilmedin,
Buna yıl
bilmeden beni hep gizli ağlattın,
Sözlerin hançer oldu yüreğimi
dağlattın,
Sonunda yalnızlığa mahkûm ettin bağlattın,
Gittim sonsuzluğa
doğru hiç halimi bilmedin..
(
Halimi Bilmedin başlıklı yazı
Can İyisever tarafından
17.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
