1
AŞKIN ORATORYOSU
Bir baharın kıyısında
Renk buluyor, ruh buluyor canda…
Küçücük bir ışık hûzmesi
Kaburgalarımın arasından memelerime sızıyor
Aşkı, ucunda besliyorum
Beyaz dudağında, damla damla…
Damlıyoruz işte!
Cüretkâr şehvet oyunlarında
Göbeğimde bir evlat fokurduyor
Kelepçeli nefsim, neslinin tohumlarında
Gözlerim ırgat, tarlalarında
Sür beni, tırmık tırmık…
Sür beni, kirpiklerimin kıskacında sürmeli bakışlarımla
Birkaç bin yıllık hasretçe öp
Öp! Sözlerimden
Doğurduğum aşkça, sev beni
Ruh kırılır beden içinde kalır
Alçılarla sevişir kalemim
Terine bandığım mürekkebim
Kabuk tutmaya korkan yaralarımdan, kokla!
Sürgününe uzandı ömrüm
Kulak zarımı patlatan sessizliğinde, sar beni…
Hücrelerim sızlıyor
Geometrik yatak oyunlarında, sobele genlerimi
Unutma! Bunlar bir şairin dil yırtıkları
Tüylerinin örgüsüyle yamala
Yamala, açık görüş sevdamızı
Günahkârım, kapı eşiğinde
Kursağımda zillerim çalıyor
Kürek kemiğime binmiş kanatça
Dört yana açıyorum yalnızlığımı
Sular üstünde uçuyorum…
Sızaklarımdan al beni, can köşene
Üşüdüm…
Üşüt bizi sevgilim!
Kılıfsız sev yâr, yanan yanlarımızla
“Beklerim, bekleriz bizi Gül’üm” de!
Yüzümü ayaz vurdu
Bu şehrin girdabında dönüyor başım sevgilim…
Sev bizi, aşkı ürkütmeden
Sev sevgilim…
Koynumda nefesin
Ah! kalbim neredesin?
29.12.12
NURGÜL OCAK