Sen sus konuşma al bendede bir o kadar sessizce çekildim

Sessizce sana her yakarışım çıkmaz bir yolki gör artık

Artık bundan sonra ne soluğum çıkar ne sesim

Bilki yokum hiç olmadığım kadar, küs değilim kırıldım

Yanlış anladın sen beni, belki gelsek yan yana düzelir her şey

İçimden gelmiyor sana gelmek ben senden vazgeçtim

                                           

Günaydınlar sana ben uyandım günaydınlar sana

Ben ne fena ne melem kötüymüşüm geldin başıma

Yada ben senin başına üzüldüm üzdümde belki

Daha anlamadan hatamı daha bilmeden yaptığımı

Zalimce seslendin seven yüreğime ne koyarki

 

 

Deydin yüreğime sevgi ile deydin her gece andım seni

Neden ? dedim hep içimden neden ben bu kadarmı kırdım seni

Sanki tanımıyormuş bilmiyormuşsunmuş gibi beni

Görki yokum artık hiç olmadığım kadar, bittim inan ben sende

Tükendim verdiğim değerle keşke baş koymasaydım sana

İçim almıyor artık düşüncelerime seni katmak anımsamak seni

 

Her gün görüyor hemen hemen sesin kulaklarıma geliyor

Ben üzlürken sesin çıkmıyor insanın değeri buymuş demekki

Yada çok fazla umursamak değilmiş iyi oysaki

Sen bana hep derdinki kimseyi umursama kafana takma

İnşallah gelir seni aklımda ve kalbimde bitirdiğim o günler

 

        

    Yeliz Dikmen

 

( O Günler başlıklı yazı potther tarafından 28.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu