Ağır geliyordu yaşamak
Dayanamıyordum artık
Bilmiyordum güzel miydi saklanmak
Bildiğim tek şey hep kaçtık
Beraber ağlayıp gülmeye
Katlanmadık sen, ben, biz
Beraber gözyaşı dökmeye
Dertlerimi anlatıp dertleşmeye
Vicdan azabını yenip
Seninle helalleşmeye
Saklandıkça saklanıyorum
Senden kaçmak, saklanmak
Acı verir mi sana bilmiyorum
Ama bil ki ben çok korkuyorum
Geçmişi hatırlayamıyorum
Ya da hatırlamıyorum
Sensizliğe talim ediyorum
Yalnızlık çok koysada bana
Kalabalıktan korkuyorum
Gündüzlerim geceye döndü
O gün benim ışığımda söndü
Karanlık çok korkutsada beni
Ona sığınıyorum
Beni soğuktan koruyordu
Beni savunup korusada
Karanlıktanda korkuyorum
Sessizlik olmuştu hayatım
Sessizlik ürkütsede beni
Gürültüden çok korkuyorum
Yok artık ne kardeşim ne yoldaşım
Tek kalmak ağlatsada beni
İnsanlardan korkuyorum
Toprak olacaktı yorganım
Ölüm korkutsada beni