Gül Dalından As Beni
Hep bendim müşterisi,
Yıkık viran hanların.
Ateşine yanmışım,
Şımarık külhanların.
Kovulur her kapıdan,
Gönül uslanmaz neden?
Biraz şeytanım olda,
Çıkar beni çileden!.
Son kalan ceylanların,
Gözlerine takıldım.
Yorgun bir çınar gibi,
Ta,kökümden yıkıldım.
Nöbet tuttum kapında,
Silahsız ve pusatsız.
Gezdim nice diyarlar,
Hem kolsuz,hem kanatsız.
Bilemedim,bir türlü,
Dün nedir,yarın nedir?
Her yola düştüğümde,
Boynumda yağlı kendir.
Asacaksan as beni,
Yeter ki,gönlün olsun.
Yalnız senden son ricam,
Darağacım gül olsun!...
(
Gül Dalından As Beni başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
21.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
