UĞRUNA ÖLÜRÜM! ..Diye bin çeşit yemin ettiğin,
O’nunla evlenmek için,ailene rest çektiğin..
Sevincinden,mutluluktan sanki havaya uçtuğun…
Yarım asırlık sevgilin,güzeller güzeli EŞ’in.
.
–Nice uzaklarda şimdi..Nice ayrı duygularda…
–Sanki seninle değil de,bilinmeyen diyarlarda! ..
Hem yanında,hem canında…Hem seninle,hemi ayrı..
Artık AŞKIMIZ yetmiyor..Şimdi düşünceler ayrı…
Sevdamızın,sadakatin,adeta kalmadı hayr’ı…
Kolay mı geçti elli yıl? Hastalıklar da apayrı..
–Dizdizeyken,gözgözeyken..O bir yanda,sen bir yanda..
–O sevdalı,o vefalı çılgın AŞIKLAR ne yanda? ! ..
Bizi elele,cancana,hep yanyana görürlerdi..
Tanıyan ve tanımayan çokları imrenirlerdi…
Biribirine gösterip, ” MUTLU AŞIKLAR! ..” derlerdi…
Görünüşe bakarlar da,bizi pekçok severlerdi…
–Zaman-zaman tartışsak ta, ” Gemileri yakmadınız..” (*)
–Yıllarboyu,O da,sen de başkasına bakmadınız..
Hiçbir vakit,çocukların yanında kavga etmedik;
Tartışmada,kırgınlıkta fazla ileri gitmedik…
Ivır-zıvır sebeplerle yuvamızı terketmedik…
Biribirimize çirkin lâflar edip,incitmedik…
–İyi de şimdi ne oldu? ..Neler oldu sevdanıza? ..
–Belki karakedi gibi, yıllar girdi aranıza! ..
Elbet,benim ufat-tefek,ba’zı yanlışlarım oldu…
Duyduğunda,gördüğünde,tepkisi bir sitem oldu…
Hep anlayış gösterse de,gözleri yaşlarla doldu! ..
Ne O sorduu,ne söyledim..” Kırılan kol yen’de kaldı..”
–İnsan, hayatta kaç kere AŞIK olur,sevdalanır? ..
–Evliyken başkalarıyla gezip-tozup,oyalanır? ! ..
Gençlik AŞKINI unutmak elbette kolay olmuyor! ..
Kaybettiklerinin yeri,eldekilerle dolmuyor…
Saklanan GÜL kurusa da..Hatıralar kaybolmuyor! ..
Durgun akan sular bile,taşmadıkça durulmuyor…
–”.AŞK denizinde son yoktur..” diyor Hazreti MEVLÂNA…
–Yanlış anlayana değil,bu söz,doğru anlayana…
Bir zaman yaşadıklarım,hiç gurur vermedi bana! ..
Acıları yıllar sürdü..Pişmanlığı da bir yana..
Ba’zı şeyler de sonradan,acı geliyor insana! ..
Bir çift sözüm var Sevdanın, Aşk’ın peşinden koşana:
*) TARIK yakmıştı ya…İspanya’nın fethinde..