Hicret
Dönsem de bir yetime
Aldanma hicretime
Üşüdüysen kalbime sokul
Ağlara takılırken İstanbul
Kimsenin vurulmadığı yerden vurulmuşum
Bu yüzden yeddi ceddime tövbe duruşum
Canı çıkıyor bir ah’ın
Son ışıkları sönerken sabahın
Güneşin yalnız doğudan doğduğu gerçek
Ay çıplaklığıyla dolunay
Kim demiş kolay
Ölüm adıyla var
Biz taşa tutulurduk
Kırbaç yerdik
Zindanlar sonradan keşfedildi
Balıkçılar topluyorken son ağları
İğdiş edilirdi harem ağaları
Tellallar vardı ozamanlar
Natırlar,tellaklar
Denizler çok daha engindi
Aklımız yerindeydi
Her köşede bir hergele
Kurşun sıkıyoruz gölgelere
Kopuyor her hanede velvele
Sanki ibret için gelmişiz aleme
İnciniyoruz en ince yerimizden
Yaş akarken gözlerimizden
Bakamıyoruz kendi yüzümüze bile
Karanlığımıza çekiliyoruz kafile kafile
Ne yana olur son hicretimiz
Şimdi anneden yetimiz
(
Hicret başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
24.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
