Hayatın en orta yerinde bir başına bırakılmış, kaçak mülteci gibiyim; baştan ayağa sensizlikte boğulan... Umuda can havliyle tutunan...
Gittiğin günden beri; varlığına gülüşler deren gözlerime sensizlik battı... Gök gürültülerine hapsettiğim seni, zamansız yağmurlar çaldı benden... Geceye rengarenk serabını çalan renklerinden zehir soluyor nefesim, nefesimde boğuluyorum... Kalabalıklara yalnızlığımı yürütüyorumda; sensizliğe bir adım dahi atamıyorum... Nakaratı ardınca kalan bakışlarımda, akordu bozuldu günlerimin... Hep arda kalan benim... Diyeti ölüm yalanlar,cinnet geçiriyor beynimde... Dogrular öldüresiye vuruyor yüreğimden... NERDESİN...
Bedeli tebessüm olan güneş,geceye firar etti edeli; Anıları örttüm hayalinin üstüne, sırf sen üşüme diye... Eğildi yıldızlara başlar misali gölgelerim, yokluğunun gıyabında rüku eyledi hicrana, sırf sen yanma diye...
Ne olur GEL melul mahzun koyma beni kullar içinde Göbek bağımdan acı’ya bağlama dillerimi Ne olur senden mahrum etme beni... Çok şey istemem inanki, Gülüşünden bir nazar eyle yeter... Kul olur düşerim gözlerinin mihrabına toprak olur terinden tenime sararım seni... Yeterki GEL tüketme bendeki SENİ...
( Ne Olur Gel... başlıklı yazı kendinol tarafından 26.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
