Mavi boncuklar soluklanırken didelerimde,
Didarına müştak bu can efendim...
Bizar oldu yürek sensizligin sürgününde...
Güllerin namahremi saçıldı orta yere efendim...
Tek taraf aşk’ın na taraf sevgilisi,
Hülyalı düşlerimin beşinci mevsimi efendim..
And içilmiş gözlerinden,
And içmiş ruhuma bir kırıntı nazar efendim..
Dudakları zamanın ruhunda çatlayan,
Bir hüseynim efendim...
Gök aşinası ellerinden bir şefkat,
Yetim muhammedi nikahımdan şahitlik kıl efendim...
Ah Efendim...
Kopmuşken ezelde kıyameti dünyanın,
Nemrut ateşlerde tutsak nefsim efendim...
Ay ülkesinde kapalıyken kepenkler günahlara,
Güneş ülkesinde kapış kapış yok fiyatına efendim...
Hu fısıltılarını süzerken seher yeli eşyanın,
İntihar ediyor gözler sabahı kirpik uçlarında efendim..
İlim incileri parıldarken dimağında devrin,
Kibir hanına mihman olmuş alim efendim..
Filistin kaderi düşmüşken azmettirici gözlerimize,
Bir replik,bir satır,bir adım muhtacım sana efendim...
Akordu bozulmuşken kemanların,bağlamaların,
Sır ’ALİ’ ye bi kuyu sırdan,bir katre bir yudum efendim...
Bozmuşken arzın ütüsünü, homurdayan nefesler,
Gönülhanemize ikindi gölgeleri düştü efendim...
Vefa beton tutmuşken varlık okyanusunda,
Bir üveys kuşat bozuk tartılı omuzlarımıza efendim...
Gül Efendim...
Mekke ezasına düçar olmuş bıyıkları henüz terleyen yigitler sılanın,
Heybelerinde anne şefkati taşırken kıta kıta efendim...
Güller var güller,
Hiç güneşlerin üstüne batmadıgı,
Güller var güller,
Kış deryasında inatla yediveren...
Şimdi gül efendim gülki güller gülüşlerini dersin..
Gül efendim gülki,
Güller utancından rengine bürünsün...
Gül efendim GÜL...
...
04.02.2012 Muharrem Küçük
kendinol
