Her insan mahkumdur yalnızlığa
Her insan , zifiri karanlıkta
Yalnız uyumak zorunda kalmıştır mesela .
Kendini korkutarak
Gülümseten bir anı , sığınacak bir ten bulamadan
Tek başına uyumuştur öylece .
Bazıları hayaliyle sevişir sevdiğinin
Bazıları yorganıyla dövüşür ,
Döner bir o yana bir bu yana .
Oyuncak ayısına sarılır kimi ,
Kimi oyuncak olur kimsesizliğin kucağında
Her insan mahkumdur yalnızlığa .
Kimi resimler çizer kağıtlara ,
Kimi yırtar eski resimleri .
Ölümdür yalnızlığın en kadim dostu ,
Sevilen ölür ,yalnızlık tutsak alır seveni.
Her insan mahkumdur yalnızlığa .
İnce bir çizgidir sevmek
Çizilmiş ölüm ve yalnızlığın arasına .
Kimi ölür , kimi gidişiyle öldürür sevdiğini
Ve sonunda yalnızlık bakidir insanda ...
C.M
(
Yalnızlık başlıklı yazı
cemal metin tarafından
6.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
