Yaşıyordum İşte
Yaşıyordum işte Öylesine
Bir Sevdaydı Benim/kisi
Adı konulmamış , Tadına Hiç bakılmamış bir sevda...
Yaşıyordum öylesine Hayatı...
Sadece Kaçamak Bakışlarla Bakıyordum O Kahve Gözlerine...
Yaşıyordum işte Öylesine Yaşanılması Zor Hayatı...
Vuruyordum kendimi Gönlümün Vurduğu kıyılara...
Çok da uzak değildi/n aslında bana
Oysa Ben Özlemiştim o gözlerine baktığım Kacamak Bakısları...
Ve artık yoktun hiç olmayacaktın Belki de
Ben yine de yaşıyordum İşte Böylesine yasanılmaz zor bır hayatı...
Yüreğim üşüyordu ;
Ben Hasretınle ısınıyordum...
Son demimde yalnızlıga İçli bir sitem Geciriyor...
Gönlüm/ün kıyısına Varlıgının Vurmasını bekliyordum
Öyleydi ama Ben yine de yasıyordum Böylesine yaşanılmaz zor bir hayatı....
İç geçiriyordum Kalabalığa ınat el ele tutuşan Sevgililere...
Ve Sonra Derinden bir Ah çekiyordum...
Sonra kuytu bır köşeye oturup
Saatlerce Aglıyordum Sensızlıge...
İşte Böyleydi Benim hayatım...
Ben yine de Sensizliğin açtığı yaram/la mutluydum
Ben yine de yaşıyordum Böylesıne yaşanılmaz zor bır hayatı
Siir: Halil İbrahim AKgün.. (
Yaşıyordum İşte başlıklı yazı
halilibrahim tarafından
15.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
