MEĞER AŞKI BEN SALMAMIŞIM

Bir kıvılcım etmezken senden kalanlar
Nasıl yangın yerine dönmüşüm meğer
Nasıl da suskular sürülmüş menzilime
El de var gene sen
Ve birikmişim yine sensizliğime

İklimler sermişim şiire
Sarı yaprak gezegenlerinden
Sana dökülmüşüm iki de bir
Esintiler azınlık hikayesi
Yağmura devretmişim çoğunluğumu
Kime ne

Türevsiz özlemler vurmuş kıyılarıma
Yosun karışımında yığın olmuşum
İşlevini yitiren şiirler de
Kah bir sahil şeridi 
Kah bir çorak toprak olmuşum

Gecelere küslüğümden
Burnumdan kıl aldırmamışım
Düşlerin haytalığı yetmiş canıma
Çapkınlığı gına getirmiş ay’ın
Ne yakamoza bölünmüş
Ne de mehtapla çarpılmışım
Her yıldız kayışın da
Aklımı başıma toplayıp
Kendimi kendimden çıkarmışım

Mülteci hislermiş yüreğimi terk eden
İltica yalanları sardıkça dört yanımı
Mayın döşenmiş sağlı sollu böğrüme
Kamplar kurulmuş sırtım da
Bana dairlere
Tecritlenmiş şiirde sariliğim
Nüksederken 
İkinci sınıf düşünceler
Nasıl da aslolana abanmışım

İhrama giren gündüzler
Tavafa durmuş acımı
Dönmeye başlayan başım değil inan
Dilim dişime dokunduğundan beri
H/acılığa soyundu yalnızlığım
Vallahi
Bir gelse bir dön se demiyorum artık
Anladım ki
En az sen kadar ben de yanılmışım

İp gibi uzayıp giderken ağlamalarım
Gözyaşımın ucuna seni bağlamışım
Belki de bundandı korkularım
Bundandı sıkı sıkı kapatışım gözlerimi
Ya da ne bileyim
Bundandı içime sığmayanların
Bahane kalıplarından taşmaları
Aslına uygun değilken hıçkırıklarım
Meğer vekaleten yutkunup kalmışım

Kapıya koyduklarımdan çok
Oturduğu yerden kalkmayanlar
Gidiyordu ağırıma
Arsızlıklarına da lafım yok
İşgüzarlığın daniskası olsa da
S e n i s e v m e k
Şiir sevdamı başı boş bırakıp
Kendime bir gıdım kalmamışım

Bu günlerde Eylül çekiyorum gözlerime
Kızılı solgun turuncu akşamlaraydı özentim
Ezeli rakibimmiş meğer hasretler
Bu yüzden 
Seni özlemeye üşeniyorum
Rimel süzüyorken kirpikler
Yanağım zaman zaman 
Çayda çıra oynamaya soyunur
Bense Ata Barı sanıp
Kendimi kandırıyormuşum

Oysa ne resimler çizmiştim tenime
Düş mavisiydi tüm renkler
Tuzluydu iyotluydu yüreğim
Deniz gibiydi derindi
Bir dargın bir barışık sevmelerim
Özlemler çarşaf gibi durulmuş
Bir tek evet bir tek
Tuzu kuru olmayı becerememişim

Seni kaç kez topladı avuçlarım
Ve kaç kez dikenlerin battıkça
Kanadı parmaklarım
Körlüğe ramak kala
Kaç kez güneşinden kamaştı gözlerim
Meskûn mahâllerinin faili meçhulken
Kaç kez tabanları yağladı
İliğini kurutduğun ayaklarım

Olacağı buydu değil mi
’’Azı karar çoğu zarar’’ misali
Ne çok kaldırım sulamış
Ne çok sokak arşınlamışım
Aşk çoktan gitmek istemiş de
Meğer se ben salmamışım

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y 


( Meğer Aşkı Ben Salmamışım başlıklı yazı Hüzün Şairi tarafından 16.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu