Online Üye
Online Ziyaretçi
Şerefine
içmişim yine sabaha değin
İfadem vuslat dedim iffet kesti yolumu
En dibine çökmüşün ruhumda göçen dağın
Harabeye dönerken amelde sağım solum
Başımda bir hal var ki ne yar anlar ne ağ yar
Adına aşk desem de yine de bir terslik var
Sabrımın pimi düştü gönül hanı tarumar
Baştan sona dostluktan
atılmış düşkün kulum
Hazanı yakıp yıkan onda olan ne vardı
Oysa gördüğüm ayan ne şehvetti ne ardı
Gönül kalesi muhkem surlar uçurum yardı
Deniz gözlerle
vurdu bir anda göçtü solum