Aşkın bir damla candı, aldığım her nefeste,
Çırpınıp uçuverdi, sığmadığı kafeste !
Halbu ki, her yağmurda,beraber ıslanmıştık.
Nice hülyalar kurup,taşlara yaslanmıştık.
Reva mı gördün bana, sensizlik acısını ?
İçime dert eyledin,kederin sancısını.
Izdırap göğüsleyen,sevdamı anlamadın,
Alev alev yanarken,sen bir kez ağlamadın.
Hiç mi senin suçun yok,neden hep ben haksızım?
Sen güldükçe kavruldu, arşa ulaştı sızım.
Savurdun yerden yere,bu yorgun bedenimi,
Bir de gülümsüyordun,sormadan nedenini.
Nereden bakarsan bak,göremezsin sonunu!
Sana göre şakaydı,bu bir sevda oyunu
Boz yeleli küheylan,içimde koşmaz artık!
Bahçesinde o ceylan,içinde coşmaz artık !
Duyun,çalmıyor daha, hüzzamından o şarkı !
Biri çok seviyordu, diğerinden tek farkı...
Madem anlamadın ya, aşkın bana zulümdür,
Sana bir gül bıraktım, gelir isen yolumdur.
Bildiğin tüm dualar,okunsa da gönülden;
Dönmem döndüremezler, korkum yoktur ölümden...
