Yazıyorum, gölgelere parmağımla,
Ayınkine başka güneşinkine başka
Kopartarak sabahın yüzünden bir
Dökerek yıldızlarını geceden bir parça
Hafif gecemsi sapa bir zamanda
Issızlığın kuşatmasında
Kırılmış cesaretim, korkmuşum
Bir hayatı kurcalarken dokunuyorum
Gözyaşlarına yalnızca
Serçe yüreğimi kavramış ki aşk
Tanırım yüzü peçelide olsa
Siyah boşluklardır yaşanmamışlıklar
Öyleyse aşk,kabul edemem bunu
Eylemsizliktir sabit bir noktada
Takıntılarımla su sızmıyor aramızda.
Siyah bir kedi uyuyor
Merdiven altında.
Eylül vedalaşırken,
Kıyamamış gibi soldurduğu fotograflara.
Bir kıymık batıyor kalemime !
Ben yine aynı şeyi bu defa
Kan bulaştırarak yazıyorum her tarafa.
Hırslarımı kürek yapıp benliğime
Aşmaya çalışıyorum sana varan denizi
Söyleniyorum yoruldukça iyiye kötüye
Ölümcül bir korku kaplıyor içimi
Gözbebeklerim titriyor
Bak son kez yazıyorum
Gelmeden ben, kapama gözlerini
Ümit Seyhan
(
Gelmeden Ben başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
28.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
