Aşk Elmanın Kırmızı Yüzündeydi
Dünya!...
Ne doğuşunu bildim
Ne batışını göreceğim...
Geldim
Ve gideceğim.
Çocuktum boyalı şekerlere hasret
Bir parçaydım yoksulluğa kaynatılmış
Darmadağın bir haritaydım
Üstü başı parçalanmış...
Aşk elmaların kırmızı yüzündeydi
Tutmadan düştüm bulunduğu ağaçlardan
İlk izi kalıcı yarayla tanıştı alnım
Şifa damlacıkları yağdı yapraklardan...
Anamın yanan ciğerinde başladı ilk ayrılık
Kuşluk güneşlerinden alınıp
Kentin sisli sabahlarına bırakıldık
Utancımızdan
Kara lastiklerimizi
Kapı arkalarına sakladık...
En şanssızların ilk üyesiydim
Umutlandığım gözlerinden kovuldum kızların
Onlara mutlu şarkılar düştü
Bana yazılması düştü şiirleri acıların...
Ve sonra arıttım kendimi o günlerden
Yabancı kaldırımlarda başladı düşlere yolculuk
Yalnızlığım, şiir ve ben
Üç nüfuslu dünyada en büyük dosttuk...
Dünya!...
Ne doğuşunu bildim
Ne batışını göreceğim
Bir ikindiye düşmüş yolum
Geldim
Ve gideceğim...
Esat KURT
(
Aşk Elmanın Kırmızı Yüzündeydi başlıklı yazı
esatcan tarafından
29.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.