Zübeyde öğretmen dalgın dalgın pencereden dışarıyı seyrediyordu.Bu gün erkenden okula gelmişdi.Nedenini bilemediği bir sıkıntı vardı içerisinde bundan olacak ki çocuklar okula gelmeden ilk o açtı okulun kapısını, tek tek sıralara baktı,dışarda Andımızı okumak için sırada birbirleriyle tepişen,cıvıl cıvıl öğrencileri gözlerinin önüne getirdi,okul Müdürünün tatlı  öğrençilerine bagırmaları kullaklarını çınlatı ve Andımızı söylerken benim sesim daha gür çıkıyor ve ben herkesden daha güzel okuyorum diye gizli gizli birbirleriyle yarışan minikleri canlandırdı gözünde...
 
Türk'üm doğruyum,çalışkanım demek acaba kimi rahatsız ediyordu.?Şu Ağrının tozlu yolunda sarp dağ eteğinde bu okuldaki miniklerin andımızı okuması kimi rahatsız ediyordu,Türk'üm demek,çalışkanım,doğruyum demek ne zamandan beri bazılarını rahatsız ettide biz olayın farkında olmadık...?
Çılız bir sesle irkildi 'Öğretmenim Günaydın. Sıra olduk sizi bekliyoruz bu gün Andımızı Okumayacakmıyız...?'dalgın dalgın bakan gözleri birden tarıfsız bir yagmura döndü...'Ne oldu öğretmenim .? hastamısınız..? boğuk bir sesle hayır diyebildi zübeyde öğretmen..Siz bekleyin  ben geliyorum. Arkasından baktı Memedin. Daha dün ayakkabısını ters giymişdi de sınıfda çocuklar ona gülmüşdü,altın gibi bir yüreği vardı on kardeşin en küçüğüydü dört yıldan beri öğrencisiydi,kitaplarını,defterlerini beraber aldıkları günü hatırladı nasılda mutlu olurdu. Ben okumak istiyorum diyordu öğretmenim .Okumak;  okumak ha Müdür,iki öğretmenle başkalarıyla tatlı bir rekabetin içerisinde ki Eğitim yuvası. Olsun biz bu köyde mutluyuz ve biz bu köy okulunda okuyupda Meclisde kaç kişinin olduğunu biliyoruz,onlarda bu okulun bahçesinde Andımızı yağmurda,çamurda,karda,tipide okudular hemde avazları  çıkana kaldar..Peki şimdi ne oldu..?
 
Sınıf'dan dışarı çıktı.Merasim yerine geldiğinde ağlamaktan kançanağına dönen gözlerle tek tek öğrencilerine baktı.Annesi' kızım Eyül ayının havası insanı çarpar üzerine birşey almadan çıkma üşürsün.'İçinden evet anne sözünü tuttum ama bu gün çok üşüyorum..Kararını vermişdi bu gün son kez Andımızı öğrencilerine okutup sonra da istifasını verip bu okuldan ayrılacaktı..Yüzaltmış bir öğrenci andımızı okumak için parmak kaldırdıklarını görünce gözlerindeki yaşları saklayamadı..Sen.sen gel Memed ,birde sen Fatoş bu gün ikiniz okuyun Andımızı...Öylesine okuyun ki Şu dağlar birkez daha inlesin ve kurt kuş bilsin ki bu Ülke sahipsiz değil ve bilsinlerki asla Andımızın okunmamasıyla Bu Millet yıkılacak ve Bölünecek.  asla ve asla böyle birşey olmayacak,bizler buna müsaade etmeyeceğiz...Yüzaltmışbir öğrenci Ağrıda hep bir ağızdan Andımızı son kez okudular o miniklerde olayın farkındaydılar ki öğretmenleriyle birlikte bu Eylül sabahında gözyaşları içinde and içtiler ve BAHARIN GELMESİNİ hiç bu kadar içden istemediler.
( Bu Gün Andımızı Okumayacağız Mı Öğretmenin başlıklı yazı İSMAİLKRKY tarafından 2.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu