Kýpýrdadý anîden küllenen bir hikâye,
Nazende süzülüþle ufku kuþatýr hülyam.
En ulvî iþtiyak ki, emsali yok hediye!
Nasýl eþsiz lûtuftu visal olsa da rüyam,
Tarifi zor huzurla esti yürekte sesim.
Hazan bitti gönlümde, yandý mâzide resim
Belirdi tomurcuklar dönüverince iklim;
Ýlahi bir ihsanla renk deðiþtirdi dünyam.

Zehir midir; iksir mi içimde gezen nidâ?
Nasýl huzur doluyum bu kadar hüzne inat.
Onca yýlýn ardýndan depreþti yine sevda,
Bu öyle bir ateþ ki; tutuþtu tüm kâinat.
Düþtü týlsýmlý ahenk feleðin tuvaline,
Þahit oldu yerle gök firakýn zevaline.
Boynu bükük sevincim þaþýrdý ahvaline.
Zümrüt renkli baharý binbir çiçekle donat!

Gam dolu düþlerimde kavuþmayý beklerken,
Semanýn son katýndan duyulur hýçkýrýðým.
En nadide özlemle öksüzün emeklerken,
Ýç çektikçe depreþir iflâh olmaz kýrýðým.
Eriþemez kapýna en muteber eceler,
Ümidim gözlerinin kuytusunda geceler.
Hüzün dolu sinemde hicran dokur geceler.
Yokluðun ecel bana ebedîdir yarlýðým.

Ýçimdeki tufaný asla etmem aþikâr,
Hüzzam tütse de bahtým arzum hâlâ nihavent.
Gamzende vurgun yemiþ yüreðim sanki þikâr,
Nâr-ý derya aþkýnda ruhum korkusuz levent.
Gidemem asla senden solsam da yaprak yaprak,
Elbette dizlerindir ömre nihâî durak.
Meðer her þeyimmiþsin sensiz iklimler kurak;
Gözlerin mavi ülkem, kalbin gönlüme baþkent.

Efsaneye dökülür belki bu aþk hikâyem,
Çile yaðmurlarýyla sessiz sessiz kanarým.
Sana meftun kalmaktýr dünyadaki tek gayem,
Nereden bileceksin nerde, nasýl yanarým.
Ýçimde çoðaldýkça kalmaz benlikten eser,
Ne olur gururumu bitir artýk, yere ser!
Nasip etse de Rabbim, içsem elinden kevser,
Varsýn bu hayal olsun, M/muradýma kanarým…


Murat CANBOLAT