Online Üye
Online Ziyaretçi
İki yaşındaydım henüz,
Bir topluluk vardı evde.
Her ne kadar olayı bilmesem de,
Bir acı hissetmiştim yüreğim de.
Buruk bir hava vardı evimiz de,
Yüzü solgundu ahalinin de.
Sorgu sual olmazdı benim halim de,
Çünkü küçüktüm o zaman sen gittiğinde.
5 lira banknot verdiler elime,
Mutluluk kelimeleri dolanırdı dilimde.
Çocukluğun neşesi vardı sesim de,
Anlayamadım yokluğunu sen gittiğinde.
Zaman geçti, yıllar oldu,
Sensizliğin acısı yüreğime doldu.
Beni teselli etmeye çalışan çoktu,
Ama hiçbir şey çare değildi sen gittiğinde.
Sadece sana baba demekti isteğim,
Bu adı dudaklarımda öpmeyi isterdim.
Sıcacık koynunda uyumayı dilerdim,
Kokuna doyamadım sen gittiğinde.
Bir yanım hep seni özler durur,
Düşlerim de olmasan bütün Duygularım kurur.
Geri de bıraktığın adindir benim için onur,
Ama bir yanım eksik kaldı sen gittiğin de.
Yıllar oldu "Baba" demeyeli,
Baba deyip bu duyguyu yüzünde görmeyi.
Sana değişmezdim dünyada ki hiçbir şeyi,
Yokluğunun farkına varamadım sen gittiğinde.
Elimde hiç elinin sıcaklığı olmadı,
Yüreğime başka sevda dolmadı.
Yalnızlığımı paylasan kimsem olmadı,
Babasızlığı bilmiyordum sen gittiğinde.
Yüzünü hiç hatırlayamaz oldu hafızam,
Sensizlik yüreğimi acıtıyor çoğu zaman.
Biri baba dedi mi kalbime iğne batıyor o an,
Sensizliğin acı olduğunu bilmiyordum sen gittiğinde.
Sana koşmak isterken mecali kalmıyor ayakların,
Kalbimdeki seni görünce nutku tutuluyor sevdaların.
Oysa babalarının değerini bilmiyor çoğu insanların,
Kıymet biçmeyi bilmiyordum sen gittiğinde.
Babalar gününde hediyem bir çiçekti sana,
Ne olurdu bir gece de masalı sen okusaydın ya bana.
Mutlu olur, canımı verirdim o ana,
Sen gittiğinde ben daha çocuktum baba
Keşke kalsaydın, hiç gitmeseydin baba.
Yazarın