SEN UYURKEN

Şimdi sen hülyalı bir geceye emanet ettin düşlerini
Saçların dağılmıştır yastığına belki
Belki hatıralardan yaptığın yastığın vardır baş altında
Kim bilir

Nede güzelsindir uyurken
Gülümsediğin resimlerdeki gibi

Seyrinde olmak vardı baş ucunda
Uyandırmaktan korkarak
Dokunmadan uzatmak ellerimi
Korkmak bozmaktan büyüsünü gecenin
Dizlerim uyuşana dek beklemek seni

Haberin olmasa da 
Yanı başında senle geçirilmiş zamana minnettar kalmak
Uykunun masumiyetinde sevmek
Sabahın ilk ışıklarında kaçmak yanından
Sessizce parmak uçlarında
Ne güzel bir hayal değil mi?
Yalan bile olsa

HASAN GÖK