Ben İğne Ucu
Ayazlarda çürüdü gözlerim
Nem tuttu, küf koktu,soğuk vurdu
Alacaya düştü renkler.
Ben gittim, sen gittin,
'Biz' ızdırabında saydam bir ateşin.
Mevsim döngüsünde,
Dem vurdu aşk bana.
Ne dizlerim benimdi giden,
Nede ellerim yazan sana.
Sezsiz bir mezarlığa Fatiha'dır.
Gamzelerimi yoran gülüşlerim.
Diz çökmüş secdeye,
Anlatıyor, ağlatıyor,
On'dan haberli benden habersiz,
Düşümde ki düşlerim.
Sayfalar sıra sıra safhında,
Yokluk bilmecesi varlığın zarında.
Ötesi nefessiz nazarında,
Gizlim saklım ne varsa,
'Sen' yazıyor 'sen' her satırda.
Vurulu pencereme,
Can diye bir kelepçe.
Sen mavi atlas,
Ben iğne ucu,
Saplanmışım tenine.
(
Ben İğne Ucu başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
19.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
