Özlem
Gurbet düşürür ırağa
Özlem takılır bir ağa
Suları kesilir ya derenin
Hükmü kalmaz gözlerinin
Bir balık zamansız vurur kıyıya
Nasıl çırpınır bilirsiniz
Açık kalır gözleriniz
Nasıl düşlediysen kıyameti
Öyle anla gurbeti
Asla bitmeyecek bir sıtma nöbeti
Tas tas içilir zehir
Ölüme eş beller zevahir
Ölünün başucunda açar gülü
Özlemin ağlara takılır ölümü
Çek çek tükenmez
Ele gelmez
Mekansızdır yok yeri
Anadan doğma firari
Kalubeleda tanıdım önce
Kaçırdılar beni gizlice
Git diyerek attılar uzağa
Ayağım değince toprağa
İlk kez anladım
Duydunuz ya
Ağladım
Adem kaldı adım
Düştüm sonra demden deme
Özlem yakışır dediler ademe
Eğildim kulağına önce
Anlatamadım anneme
"Ne dersen de
Özlem deme!..."
Bir dal gibi eğildim
En son sana geldim
Ah keşke
Keşke gelmeseydim
Bulamadım
Ne bilirdim
Delirdim!...
(
Özlem başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
1.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.