Hayata Tutunmak
HAYATA TUTUNMAK
'Kün' emrine binaen varoluşa katıldım
Tutunmayı bekledim ana rahmi içinde
Azim ettim başardım, bir fanusa atıldım
Geliştim günden güne mükemmel bir biçimde
Dar demedim yerime, korkmadım büyümekten
Oluştu uzuvlarım ne lazımsa kadına/(adama)
Tekmeledim annemi, sıkıldım uyumaktan
Doğmak istedim artık, konulacak adıma
Haziran sıcağında sancıllar itti beni
Geldi 'doğum' denilen, ilk ayrılık zamanı
Bağırdım avaz avaz, bir nefes aldım yeni
Anladım 'hayat' denen, mücadele her anı!
Deli gömleği gibi kundakta elim-kolum
Acıktım, ağlamadan vermediler mamamı
Maalesef ağlamaktı! tek iletişim yolum
Vara-yoğa ağlayıp uyandırdım anamı
Sonra kendi kendime gülümsemeyi bildim
Yerlerde sürünürken ayağa kalktım bir gün
Düşe-kalka yürüdüm, yaşımı kendim sildim
Ve hayat işte böyle...aynı senaryo her gün!...
Bulem hatun, 2013, Antalya
(
Hayata Tutunmak başlıklı yazı
Bulem hatun tarafından
29.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
