Utulmaz duygular yaşatan tek gerçeğimin uzaklığı çok zor oluyor. Hayattan zevk alamıyorum artık; çok özledim, çok özlüyorum. Kelime aralarına, satırlara tek tek işlediğim sevdiğimin uzaklara gitmesinden bahsediyorum. Sol’uma düşen korun her geçen gün beni yakıp kül ettiğini biliyorum. Karanlık gecelerime gülüşüyle güneşi getiren adım uzaklarda şimdi. Uykularımı adını sayıklayarak bölüyorum, parçalanıyor yüreğim. Aşk insanın hayatı boyunca gördüğü en güzel rüyaymış; uyanayım gelmiyor. Kendimi üzüp ağlamamı hiç sevmez iyi bilirim. dur diyemiyorum göz yaşlarıma canımdan can koparmışsacsına . “ Çabuk gel “ diyorum. Sadece “ Çabuk gel “ . Uzaklık sevgiyi körleştirip bitirir diyorlar, ne zaman yakındı ki diye düşünüyorum. << cevabım yok >> .

İçimden gönüller bir olsun diyip.

Susup, ağlıyorum..

“ Ağlama ne olur “ diyorlar hepten içimi talan ediyorlar..

 

( Çabuk Gel başlıklı yazı GönülRomanı tarafından 29.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu