Güzellikler baktığın yerdedir.
Çevir başını, çıkar “at!” gözlüklerini
Etrafına bak.
Kalabalıklar içindesin.
Alıştırma gözlerini kalabalığa
Güzelliklere alıştırma kendini
Bir gün onları da göremeyeceksin…
Yalnız kalacaksın
Yalnızlığa alışacaksın…
Biliyorum “O” gün hayat durmuştu
Senin için.
Unutma!
Bugün her şey farklı olacak
Dağılacak etrafında ki kalabalıklar
Yalnız kalacaksın
Yalnızlığa alışacaksın…
Bakınca gözlerine insanların
Görebileceksin yürek yansımalarını
Aldanma hiç
Gözlerinde ki ışıltılara
Hiç biri senin gibi olmayacaktır
Belki senden bir adım önde
İki adım geride olacaklar
Bakınca sağına soluna
Kimseyi göremeyeceksin
Yalnız kaldığını anlayacaksın
Alışacaksın yalnızlığa…
Herkes kendi dünyasında kalacak
Dünyaları görebildiği kadar olacak
Kim bilir? Sen bakarken önüne
Onlar çok uzaklarda kaybolacak
Sen acılarınla baş başa kaldığında
Kalmayacak etrafında kimse
İşte o zaman yalnız kaldığını anlayacaksın
Alışmaya çalışırım deme!
Alışmak zorundasın.
Yalnızlığa alışacaksın…
Diren… Unutmak olmaz severek,
Kaybettiğinin yeri asla dolmaz
Boş kalacak,
Devam edecek hayat, kaldığı yerden
Kendi evin yabancı gelecek
Zarar verecek nefesin sana…
Çivi çiviyi sökse de
Acıların içinde nasır tutacak
Devam edecek hüzünlü şarkılar
Kanatacak yalnızlığını
Sakın gözyaşı dökme
Aklım sende kalmasın
Sen de yalnızlığa alışacaksın…
Aldanma etrafında ki kuru kalabalığa
Kaybolma kalabalıklar içerisinde
Onlar bugün var ise yarın olmayacak
Hepsi gelip geçecek
Dört duvar arasında yalnız kalacaksın
Çaresiz
Yalnızlığa alışacaksın…
// Unutmak alışmaktır. Unutursun demiyorum… Ama alışacaksın!
“O”nun” yokluğuna biliyorum... //
**Geçtiğimiz günlerde babasını kaybeden çok değer verdiğim
ve çok sevdiğim arkadaşıma ithaftır.**
Mustafa KARAAHMETOĞLU
10.11.2013
