yalnız kalmıştı,
hiç bilmediği bir yerlerde.
kızgındı...
kızgındı haberciye,
daha çokta kendine.
beklememeliydi daha fazla,
gitmeliydi...kaderinin çizildiği,
o başlangıç noktasına.
kaç zaman geçti,
kaç acıları sineye çekti.
çıktığında biliyordu,
uzun ve yorucu bir yoldu.
bir haber gelse ...
iyim dese...
bekliyorum dese...
hiç bir şey değişmedi dese....
belkide öyle bir yerdeki
....
asırlar geçmişti sanki,
yeşilin...hiç bir tonu uğramamıştı gözlerine.
sarının ...renkleri solmuştu,saçlarında
soğuk bir kefen gibi sarmıştı beyazın rengi
benzini...
göğüs kafesine oturmuştu,
yalnızlığın tonlarca ağırlığı...
bir haber bekliyordu.
bir haber silkelenip kalmak için
geçmişten...
.....
şimdi uzandığı yatağında,
tavana bakarken
bir çok silik anı geçiyordu,
zihin labirentinde..
kimisi solda bir sızı,
kimisi yüzde belli belirsiz bir
tebessümdü.
üşüyordu ...
artık kimseye kızgın da değildi.
MH&C
