Eklenme Tarihi : 29.11.2013
Okunma Say�s� : 2638
Yorum Say�s� : 2

Bu Yaz� 30.11.2013 tarihinde
G�N�N YAZISI
olarak se�ilmi�tir.

Seni Almaya Gelece�im O�ul

G�zleriyle arad� gelmesini istedi�i ailesini, Uzaklar� s�zen g�zleri gelecek olan annesini tekrar umut etti. �nanmak istemedi, uzakla�may� �ocuklu�undan beri kabul etmeyen Ahmet, umudunu sonras�na erteledi. Bir h�zn� tekrar bedeninde ya�amaya ba�lad�.

Umudu bir kez daha yok olmu� �ekilde, ellerini g�zlerine g�t�rd� ve g�zlerinden s�z�len ya�lar� sildi, i�eri girmeden, d�n�p son bir kez daha bakt� ve i�eri girip �zerine kap�lar kapand�. Y�llar �nce kapanan o kap�n�n sesini tekrar b�t�n ruhunda hissetti.

Uzaklara, derinlere, hep bir g�n gelecekmi� gibi bak�� ondand�r Ahmet'in. Y�llar�n y�k�, y�z�ne vurdu�u kaderinin �izgileri, bir �mr� �zetler gibi y�z�nde simgedir. �ncir a�ac�n�n g�lgesinde umut dolu bekleyi�inin ger�ekle�medi�i an, kap�n�n ard�nda gelen misafirlere sevecen ama bir o kadar da "Gelir mi bir g�n annem acaba?" diyen umut dolu bak��, ya�am�ndaki, gelece�i umudunun, giderek artan sab�rs�zl��n�n k�r�ld�� anlard�.

Belki �
Her ge�en g�n giden umudu,
Ya�am�n� ge�irdi�i bu d�rt duvar aras�nda, gelecekmi� gibi beklemesinin sebebiydi.

��l�klar�n kesildi�i anda, "seni almaya gelece�im" demi�ti annesi. Hafiften yata��n yukar�s�na, kendini �ekerek, annesinin s�yledi�ini d��nd�.

34 y�l �nce, dokuma i�leri ile u�ra��p, evin ge�imini sa�lamaya yard�mc� olan Nahit, nihayet d�rt g�zle bekledi�i o�lu Ahmet, ac� dolu hayat�na merhaba diyer...
Hayata yeni g�zlerini a�an bebek Ahmet ve ailesi o g�n�n kararmas�yla, ya�amlar�n�n ilk anlar�na ba�lad�lar. Evin y�k� biraz daha artm��t�. Ama herkesin k�smeti vard� bu d�nyada. Annesi d��nd�, "Nas�l olsa Nahit �al��yor, bende evde oturup bebe�imi b�y�t�r�m" dedi i�inden. O�lan olmas� da ayr� bir mutluluktu. Ayr� bir sevin� biraz da gururla, o geceyi ge�irdiler...

G�nler g�nleri kovalad�, an�lar an�lar� getirdi. Ya�anm��l�klar artt�. Y�llar ge�meye ba�lad�, Sevecen y�z�yle Ahmet, hep ailenin ilgi oda�� oldu.

Beser evin i�lerini yaparken avlunun s�cakl��ndan ka��p kenara geldi. �ki ya��na gelen Ahmet'ci�ini uyutmu�tu. Yana��n� �perek i�lerini halledebilmek, biraz daha �al��abilmek i�in kuyunun kenar�na Ahmet�i usulca b�rakt�. �zerini ince bir �ekilde �rtt�.

��eri girdikten dakikalar sonra, �iddetli bir bebek sesi ve a�lamas� duydu. Avludan ��l�k sesleri y�kseliyordu. Duyulmad�k bir korku ve inan�lmaz i� ge�iren bir ses etraf� sarm��t�. Ko�arak yan�na yakla�t��nda avludaki horozun uyuyan �ocu�un yakla��p h��mla onu gagalad��n� ve burnunu, y�z�n� kan revan i�inde b�rakt��n� g�rd�.

K��c�k bedeni irkilmi�, ruhu geri d�n��m� olmayan yaralar alm��t�. �rkildi. A�lamaktan soluksuz kalan evlad�n� ald�. �� ge�ire ge�ire a�layan Ahmet'i sakinle�tirmeye �al��t�. Yaras�n� sildi.

Derin yara sadece y�z�nde de�il ruhunda, bilincinde de kapanmaz izler b�rak�r Ahmet�in. Ahmet, o g�nden sonra daha bir �ekingen, daha bir �rkek olmaya ba�lar ve �yle de ya�ar.

Ya�am�nda iz b�rakarak giden kaderinin, ilk yaralar� art�k ba�lam��t�r. Hayat Ahmet ile beraber ailesinin evinde, ya�am�n varl�klar�ndan biraz yoksun devam eder, gider. B�y�r�

Akranlar�na g�re ya�amdan ve geli�imden biraz daha geridir. Daha korkak daha zor ��renen ve ��retilenleri daha zor yapan ,alg�lamas� daha yava� bir yap�s� olu�ur. Ama i�lerinde kimseye zarar vermeyen, en seveceni de odur. Ahmet, d�rt ya�lar�na gelince, anormal davran��lar� zihninde olu�an hasar� belli eder. Y�llard�r yetimhane de ya�am�� olmas�na ra�men, hi� bir zaman bulundu�u yeri benimsemedi. Ama nedendir bilinmez, Ahmet o talihsiz olaydan sonra hep ya�amdan geridir. V�cudu geli�ir ama akl�, ruhu...

Gittik�e hastal�� a��rla�an Nahit, eve para g�t�rme derdine, yorgunlu�una ra�men en ucuz i�i kabul eder. Biraz soluklan�r. Hava s�cakt�r. Kalkar trenin yan�na gider. Trenden ilk y�k�n� s�rt�na al�r ve b�y�k duvar�n dibine b�rak�r. Hafif g��s� a�r�maya ba�lar, nefesi t�kan�r gibi olur. Mertli�e yenilip y�k� de b�rakamaz. �kinci y�k� de s�rt�na al�r duvara do�ru y�nelir. A�r� �iddetlenir, ayaklar�n� atamaz hale gelir, yol b�y�r, uzar, y�k a��rla��r. Zorlukla y�r�meye devam eder. Duvara yakla�t��nda e�ilip y�k� s�rt�ndan atar ve orac��a y��l�p kal�r. Arkada�lar� yeti�ir. Ama Nahit bu d�nyadan g��m��t�r. Eve kara haber gelir. Kader tekrar i�lemeye, yaralara yara katmaya ba�lam��t�r. Matem, �z�nt�, gelecek kayg�s�, baba yoklu�u evi sarar. H�z�n varken, hi�bir �eyin fark�nda olamayan, bilmeyen tek Ahmet�dir. Kader Ahmet�e bir �izgi daha eklemi�tir. D�rt bu�uk ya�lar�ndaki Ahmet babas�n�n anlams�z gidi�inin zamanla ne oldu�unu ��renecektir. Beser kocas�n�n bu d�nyadan g��mesinin y�k�n� tek ba��na �ekemez hale gelir. D��n�r ��z�m yolu arar. �ocuklar �al��acak, eve katk� olacak durumda de�ildir. Bir de dul kalman�n, dul ya�aman�n zorluklar� onu �ok rahats�z etmeye ba�lar.

Zaman i�inde Ahmet�de sorunlar daha da belirmeye ba�lar. Zor ��renen, zor anlayan yap�s�, �zel bak�m ve ilgi gerektirir. Akranlar�na g�re her konuda geridedir. Bu son zamanda da hep fazla emek Ahmet'dir. Beser geceyi zor ge�irir. Kafas�na, "en iyisimi Ahmet'i yetimhaneye vermek d��ncesi" iyice yerle�mi�tir. Di�er iki k�z�n� da alarak baba oca��na d�nmek istemektedir.

Karar�n� verir baba oca�� L�bnan'a gidecektir. As�l zor olan Ahmet�dir. Ne �artlar elveri�lidir, ne de g�c� vard� olacaklara. Ne yapacakt� Ahmet'i? Akl�n� kemiren tek d��nce budur. Oralara g�t�remez, bakamaz ve b�y�temezdi. Karanl�k gece, kendi d��nceleriyle daha da karanl�k ve karamsar hale gelir. Karar�n� verir. Ahmet'i yetimhaneye b�rakacak orada ya�am�n� s�rmesini sa�layacakt�r. Bu, bir anan�n di�er �ocuklar�n gelece�i i�in; kendisi, ya�am m�cadelesi, y�re�i, mant�� i�in al�nacak en zor ve en son karard�r�

Baba oca��na ta��nma vakti gelmi�ti. Her �ey haz�rlanm��, yolculuk i�in an bekleniyordu. Ama hayat�n en zor an�, aile i�in yetimhaneye y�nelmekti. Yetimhane gelirler. Art�k Ahmet'i b�rak�p ondan ayr�, bilinmez bir kadere onsuz gideceklerdi.� yetimhanenin koca kap�s� a��ld�. Aileyi kar��lad�lar. Beser, Ahmet�in elinden s�k�ca tutmu�, avlunun ortas�na geldiler.

Behice ve Pervin annelerinin yan�nda g�zleri dolu, hayatlar�n�n en zor anlar�n� ya��yorlard�. Beser �ocu�unun s�k�ca elini tuttu�u, g�zya�lar�n� i�ine ak�tt��, dudaklar�n�n titremesini engellemek i�in di�lerini �s�rd��, hayk�r��lar�n�, kadere serzeni�ini, sessiz ��l�klar�n�, y�re�ine bast�rd��, hi� ya�amak istemedi�i, bir ana y�re�inin koptu�u anlar� t�m bedeniyle ya�amaktayd�.

Behice ve Pervin orada kalaca��n� bilmenin zorlu�unda, y�rek par�alanm��l�� i�inde oradayd�lar. Sevecen g�l��yle ve her �eyden habersiz olan Ahmet'e, Beser hi� o g�ne kadar sar�lmad�� kadar �p�p sar�ld�. Onlarca defa yana��n� �pt�. �ki elini yanaklar�na getirdi. S�zd�. Tekrar tekrar bakt�. Bir ayr�l��, Ahmet'e hissettirmemek i�in g�zlerindeki ya�lara zor hakim oldu.

Pervin, Behice ile beraber karde�lerine sar�ld�lar. Ona bakt�lar. Onlarca defa �pt�ler. Elleri hep Ahmet'in ellerinde, onu b�rakman�n, kaybetmenin �z�nt�s�ndeydi. Hayatlar�nda tatmad�klar�, kabul edemeyecekleri, ama ya�am�n onlar� zorlad��, k�t� bir oyunun hamlelerini yap�yor, asla kabul edemeyecekleri bir karar� uyguluyorlard�. An�lar hepsinde canland�, ya�am �zet gibi ge�iverdi g�zlerinin �nlerinden. Hi� k�t�l�� olmayan Ahmet'in su�u neydi? Ahmet'in s�cak kalbi, ac�mas�z hayat�n seyrinde ayr�lmay� hi� kabullenemediler.

Beser tekrar ��meldi. Ahmet'e sar�ld�. �ocuklar�n� yan�na toplad�.Beraber sar�ld�lar. Pervin bir ad�m daha �ne at�p Ahmet'in omzuna elini koyarak, "Biz gelece�iz " dedi, g�zya�lar�na hakim olamayarak� Tekrar, tekrar "Biz gelece�iz" diyerek sar�l�p a�lad�. Ahmet bir ayr�l�� anlaman�n �z�nt�s�nde, kaderine mahkumiyetin bilin�sizli�inde sar�ld�. "�abuk gelin ama", dedi. "Yaln�z b�rakmay�n!". "Gelin bekleyece�im!", diyerek sar�ld�.

Beser k�zlar�n� ald�. Yetimhanenin avlusundan, tekrar tekrar arkas�na bakarak kap�ya do�ru gitti. Kap�ya geldiklerinde Ahmet ko�arak onlar�n yan�na geldi. Yar� aral�k kap�da, son defa bak��t�lar. Gidi�lerini, uzakla�malar�n� a�layarak izledi. Pervin d�nd� ba��rarak; " seni almaya gelece�iz!", diye tekrar s�yledi. "Gelece�iz, yemin olsun!" diyerek s�z verdi. D�n�p d�n�p el sallad�lar. Yetimhanenin m�diresi elleri Ahmet'in omzunda, kap�ya ellerini dayay�p yar� aral�ktan, tutundu�u ve �m�r boyu dokunup, teninin, ya�am�n�n bir par�as� olacak, umutlar�n� koyaca�� o b�y�k kap�dan gidenlerin ard�ndan, y�re�i par�alan�p bir anda kald�� yaln�zl�� ile baka kald�. "Gelece�iz"` s�z� kula��nda o andan itibaren ��nlar oldu. Yetimhanenin kap�s� kapand�.

Kapanan kap� adeta, ya�am�n ikiye b�ld�� aileye, iki ayr� kaderi ba�latt�. Beser h��k�rarak, �ocuklar durmaks�z�n a�layarak, uzakla�t�lar... Her an uzakla�malar� artt�. Y�rek beraber, mesafeler ve aile ayr� haldeydi art�k.. Kapanan kap�n�n sesi ard�nda, ya�am�n� ge�irece�i Yetimhanenin bah�esine geldi. yetimhane ve �al��anlar onu y�reklerine bast�lar. Sahiplendiler. G�nler g�nleri, y�llar y�llar� kovalad�. Verilen her i�i yapt�. Ne kar�� kt�, ne de insanlar� �zd�. Yaln�zl��, anas�ndan uzakla�mas�, karde�sizli�i, babas�n�n y�llar �nce d�nyadan g��mesinin �z�nt�lerini hep kalbinde ya�ad�. Bekledi�i sevgiyi ya�am� boyunca hep tebess�m�yle sevecenli�iyle verdi. Kap�ya gelene hep, ilk, o ko�tu. Y�re�inde , kula��nda hep "Biz gelece�iz!" sesinin kalbine b�rakt�� bitmeyen umuduyla bekledi. Her gelen ziyaret�ilere "Gelecekler" heyecan�yla bakt�. "Belki bu sefer" umuduyla bak�nd�� Hep "Sonras�nda" diye ge�ip yerine oturdu. Gelen misafirlere hep ailesi yerine koyup onlara verece�i sevecenli�i ile g�l�msedi.Kar��lad� onlar�.

Zaman ge�ti. Bedeni b�y�d� ama ruhu hep ayn� kald�. �ocukluk, ruhundan hi� ayr�lmad�. �ocuk ruhu b�y�yen bedeninde kald�. Hep saf ruhu, temiz ki�ili�i, bu d�nyada olmas� gereken �rnek insan yap�s�n� sergiler gibiydi.

Ahmet, ya��n�n dolmas�na ra�men yurttan g�nderilmedi. ��km�� olsayd� ne yapt�racakt�k, annesini ve karde�lerini bulmas� imkans�zd�. Yol yordam bilmezdi, yetimhaneden ba�ka bir yeri bilmezdi. �uan Ahmet, yetimhanede kalmak i�in getir g�t�r i�lerini yapmakta. Tek amac� bir g�n ailesinin gelmesi...

Sitedeki

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

Yazar�n

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

( Seni Almaya Gelece�im O�ul ba�l�kl� yaz� kadriye xoda taraf�ndan 29.11.2013 tarihinde sitemize eklenmi�tir. Sitemizde yay�nlanan eserlerin hukuki sorumlulu�u , kullan�lan materyaller ve yaz�n�n i�eri�i yazarlar�na aittir.�zin al�nmadan kaynak g�sterilse bile sayfam�zdaki eserler ba�ka yerde yay�nlanamaz. Eserlerin izin al�nmadan kopyalanmas� ve kullan�lmas� 5846 say�l� Fikir ve Sanat Eserleri Yasas�na g�re su�tur. )
Okudu�unuz Yaz�n�n Site Kurallar�n� �hlal Etti�ini D��n�yorsan�z, Site Y�netimine Bildirmek ��in T�klay�n�z.

Seni Almaya Gelece�im O�ul

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve K�lt�r Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve K�lt�r Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve K�lt�r Platformu