Kimileri her hususta,uyumludur,hep uysaldır..
Kimi,buluttan nem kapar..alıngan ve duygusaldır..
Kimisi, vurdum duymazdır..O’na hayat kaymak-bal’ken;
Kimine de çorak tarla, güneşlenecek Kumsal’dır..
Kimi,iyi gün görmemiş,yılarboyu çile dokur!..
Kiminin kâlbi fesattır..Kaynar ,sanki fokur-fokur!..
Kimileri,gündüz-gece,ayyaş,sarhoş gezinirken;
Kimisi de Nargileyi çeker-durur fokur-fokur…
Kimisi,hiç istemeden,birşeylere bulaşmıştır;
Kimisinin de yüreği,katılaşnış,taşlaşmıştır!..
Kimisi,güçsüz düşerek,evlât eline düşerken;
Kimileri evlâdının arkasından baka-kalır..
.
Kimileri,pek mutludur..Yaşayıp-gider,şen şakrak..
Kimisi de ömürboyu savrulmuştur yaprak-yaprak!..
Kimilerinin yüreği Sevdadan çâk-çâk ederken;
Kiminin gözünü ancak doldurur bir avuç toprak!.
.
Kimisi,yıllar boyunca,kutsal AŞK’ı aramıştır..
Kimisi de sevdiğinin saçlarını taramıştır..
Kimilerinin çabası,başkalarına yararken;
Kimileri,arkadaştan iftiraya uğramıştır !..
Kiminin yüreği altmış yıllık sevdasına yanar !..
Kiminin yüreği saftır,söylenen her söze kanar…
Kiminin yüreği birgün, ihanetlerden yanarken;
Kimisinin de yüreği,her an Can Dost’unu arar…
Aziz DOST’um,bilirsin ki kişiler beden ve candır..
Toprağa karışan beden,RABB’bına kavuşan can’dır…
Öldüğünde arda kalanların herbirisi CAN’dır;
EŞ’in can’dır,evlâdın can; Gerçek DOST’un gerçek CAN’dır..
—— Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-18.10.2007
Not: Bu uzun şiirin özü ,enson iki beytindedir,
Kişinin Cehennemi de,Cenneti de beynindedir…