Online Üye
Online Ziyaretçi
Öldü Bil
Hayat işte kimini ağlatır,
Kimini kahkahaya boğar.
Hüznün çeşmesinden su içmek varmış.
En güzel anıları yanarak anımsamak…
Gittiğimiz taşları kırık sokaklara gitmiyorum artık.
Geçtiğimiz caddeler karanlığa bürünmüş.
Göz gözü görmez, sevdalar günlük olmuş.
Gitmem diye ahkâm kesen sen gelmez oldun.
Gelmedin sevgili.
Söylesene, kimlere anlatayım seni?
Nerelere gideyim şimdi?
Sensizliğin kuytusunda yaşlanırken ben,
Uğrar mısın günü birlik?
Kurulan hayaller yetim şimdi.
Öksüz kalmış sevdamız.
Sevda yüklü yüreğim,
Dayanmadı çöktü yere.
Feryat etti tüm evrene.
İsyanını duyan var mıdır ki?
Sen duyarsan bir gün,
Öldü bil beni.
Benim sesim sana ancak,
Göçünce ulaşır sevgili.
Büşranur Erayabakan