Hazan Kokuyor Buğulu Gözlerim
Kelebeğim,
Büyülü akşam atmosferlerinde renksiz ve kokusuz "sevda" şiirleri okurken,
dipsiz bir tekilliğin açmazlarına sürüklendiğimi hissettiğin anda
başladı yağmur....
damla damla dağılırken yer yüzüne kim bilir kaç canlıya hayat verir ...
kim bilir,
sesindeki,yağışındaki âhenk
kaç insanın yüreğine derin bir huzûr,ilhâm verir
kim bilir kaç ruhun maviye,yeşile olan tutkusu güçlenir;bencileyin…
…
durgun akan gece boyu lâl olurken diller
seviyorum
ezberlediğim her heceni,
yıldız yağmuru gözlerini
sonbahar sarısı hüzün kazağını
gözleri şakıyan bülbüller gibi aşkını…
Acıya duvar gibi dururken
çemberin en dışındayım
sapır sapır dökülüyorum neftî geceye
kirpiklerimde üşüyor yağmurlarım
duygularım siyaha boyanıyor
karanlığın arkasında denize nâzır gülüşlerimde
hiçlik damlıyor sayıklamalarıma
bakışlarım yüreğimde soluyor ince ince
gözlerime hançer gibi sokuluyor silûetin,duvarımdaki…
sevince uyanan mavilerim soluyor bende;
ışığa uzanan…
aşk insanı aptallaştırıyor
…
bak,
yine gün ağarıyor;
gözlerinde siyahî tomurcuklar…
hâzân kokuyor buğulu gözlerimde…
uçuklayan dudağıma merhem sür Seni
(
Hazan Kokuyor Buğulu Gözlerim başlıklı yazı
ılıkyağmurla tarafından
6.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
