-Merhaba ilk baş kendinizi tanıtır mısınız?
-Merhaba ben Cenk. Artvin'liyim ve İstanbul'da ikamet ediyorum. Ben Marmara Üniversitesi Mekatronik Mühendislik bölümününden mezunun. Ayrıca okuduğum bölüm haricinde açıktan da psikoloji okuyorum...
-Kişisel özelliklerinizi, sizi rahatlatan şeyleri veya sizin yapmaktan hoşnut olduğunuz şeyleri anlatabilir misiniz?
-Benim kişisel özelliklerimi sıralamam gerekiyorsa eğer kişsel özelliklerim şunlar; kararsızım, paylaşmayı severim "karşılıklı paylaşmayı", açık sözlüyüm... Beni rahatlatan iki şey var biri şiir yazmak ve biri ağlamak.
-Sizi rahatlatan şeyler arasında ağlamayı söylediniz, peki sizi neden ağlamak rahatlatıyor?
-Ben ağlamayı küçükken öğrendim. Tam 12 yaşında ve şuan 25 yaşındayım. Ağlamak benim içimdeki duygu yğunluğunu alıyor ve bu da beni rahatlatıyor.
-Ağlamayı 12 yaşında öğrendim dediniz ve öğrendimden kastınız neydi?
-Şöyle ki ben 12 yaşında yalnızlığı tattım. Şunu söylemek isterim. Yanlış anlamanı istemiyorum.Ben yalnızlık derken Allah'a şükür ailem yanımdaydı fakat ben duygu eksikliğinden bahsediyorum. Konumuza dönersek ben çok yalnızdım ve her gece battaniyenin altına girip dua ederek ağlıyordum.Her gece gözümden yaşlar damlıyordu. Şiir yazmaya da böyle başladım. Çünkü bi zaman sonra doluyorsunuz doluyorsunuz öyle bir doluyorsunuz ki size bir şey dense alınıp ağlayacak duruma geliyorsunuz. Bende o kadar çok dolmuştum ki anlatamam size. İşte bunları kimseye anlatamadığımdan ve anlatacak kimsem olmadığımdan kendimi kağıtlara anlatmaya başladım. Benim en yakın arkadaşım tepesinde top olan mavi kalemim ve sayfaları yazmaktan kırışmış not defterimdi.
-Peki şu ana kadar bir üniversite bitirmişsiniz ve açıktan bir üniversite okuyorsunuz. Size şöyle bir sorum olacak. Hayallerinize ulaştınız mı?
-Aslında ben kişsel özelliklerimde de bahsettiğim gibi çok kararsız biriydim. Bundan ötürü benim günüm günümü tutmuyordu. Birgün kalkıp avukat olcam derken, öteki gün kalkıp mühendis olcam diyen biriydim. Ta ki lise üçüncü sınıfa kadar. O gün iki üniversite okuyacağım dedim. Meslek lisesinden okuduğumdan dolayı biri bölümümle alakalı bir üniversite biri de edebiyat veya psikoloji alanında bir üniversite okumaktı. Bunları da gerçekleştirdim.
-Başka ne gibi hayalleriniz vardı?
-Şiir yazıyordum bunları bir kitapta toplayıp yayınlamak, Bir filmde rol almak ve bu filmin senaristi de yönetmeni de ben olmak isterdim. Ve komik gibi görünsede bir zamanlar aşırı bir şekilde başbakan olmayı isterdim.
-Sizinde şair bir kişiliğiniz var elbette. Size aşkı sorsam ne derseniz?
-Aslında aşk kişiden kişiye değişiyor. Bu aşklar tür olarakta kişiden kişiye değişiyor. Bana göre aşk bir su gibidir. Konulduğu kabın hacmini alır. Yani aşk bana göre Artvin'se başkasına göre de lahana çorbasıdır. Yani türden kastımda bu.
-Peki siz aşkı böyle tanımladınız. Hiç aşık oldunuz mu?
(Karadeniz şivesi ile birlikte verdi sorumun cevabını)
-Ben mi aşuk oldum. Evet benda aşuk oldum. Yandi benumda yüreğum. Sevdum bir köyli kizini.
-Bu aşkınız bize anlatır mısınz?
(Karadeniz şivesi ile konuşmaya devam etti)
-Diyrım ya sevdum biruni. Üniversiteye gidiydim. Sinifumdan bir kız idi. Görşenuz oni 1.75 boylarunda, büyüleyici bir edya sahip. Kardaşum demem o ki ben aşuk olmak istemesamda zorla ediy kendine aşuk. Anlay misın?
-Peki bu aşkınız karşılık buldu mu?
-Buldi göya. Ben öyle saniyrım. Meğersam kiz benle dalga geçiymiş. Nerden anlayacağum. Hapsolmuştum gözlerune. Adeta bir denuz gibiydi. Dalgalari alup götüriydi beni. Ben onun içun hayatumdan vazgeçtum . Benumkisi tarafsuz aşk idi. Ben oni severdum o beni sevmezdi. Ben oğa kandum meğersa beni parmağunda oynatiymiş. Dedum ki oğa gel kaçalum gidelum. Kaçmak istememun sebebi onin beşik kertmesi varmiş. Onun içun okumaktan vazgeçtum. Ama olmadi.
-Bundan pişman mısınız?
-Asla pişman değilum.Ben sadece ona büyülenmiş idum. O büyi bozidiğinda ben vazgeçecektum ondan. Ama şuan evliyum bir yaşinda kizim var. Ben eşime büyülenmedum. Çünkü ben artuk o olmiştum. Ve hiç kimse kendisunden vazgeçemez o yüzden ben eşumi sonsiza kadar seveceğum.
-Benimle röportaj yaptığınız için teşekkür ederim.
-Dackimi(kardeşim), asil ben teşekkür ederum beni dinleduğuniz için.
"Röportajı için Cenk Aydın'a teşekkür ederiz"
Yasin AK
10.12.2013
