YALNIZLIĞIN ADIYDI BENDE TURUNCU
Turuncu bir yalnızlık etrafımda kol gezer
Kara'ya gönül versem beyaz'a hasret kalır
Etrafta ayrılıklar sanki yüreği ezer
Renkler cümbüş halinde beni kendimden alır
Bana kalan turuncu seçim hakkım yok muydu?
Biraz pembe sürünsem al yanağa çok muydu?
Kadir kıymet bilmeyen gönüllere dolalı
Vefa beni terketti kendi başıma kaldım
Leyla gibi bu gönlü bir Mecnun'a salalı
Boyumun ölçüsünü arşınlatıpta aldım
Duman tüten dağlardan artık farkım yok benim
Yalnızlık ateşiyle soluverdi gül tenim
Kırılan yüreğimin tamiri mümkün değil
Yapıştırsam kenardan anılarım süzülür
Bundan sonra vermem ki hayırsız kalbe meyil
Bilsem ki şu gençliğim kağıt gibi büzülür
Aşk bir kara batak'tı bir türlü tutamadım
Yakaladım sandıkça yüreğe katamadım.
Renkleri cümbüş yapıp topladım bir araya
Kara'yı kaşlarıma kalem yapıp ta sürdüm
Beyaz zaten ruhumdu salıverdim hara'ya
Turuncu yalnızlığı kırmızı ruj'la vurdum
Gönül pembe düşleri takarken yanağına
Bir kurban daha verdim yalnızlık sunağına.
gÖzYaŞı
(
Yalnızlığın Adıydı Bende Turuncu başlıklı yazı
Gözyaşı tarafından
16.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
