Soğuk şiirler esiyor gönül memleketinde
Körelmiş hisler yatıyor şimdi heybemde
Hiç biri konuşmuyor, susmuşlar öylece
Kor gibi düşmüştün halbuki soğuk gönlüme
Kapım çalınmıştı ansızın soğuk bir gece
Hayırdır dedim kimdir gecenin bu saatinde
Bir can, bir gönül, bir melekti belki de
O an yazılmıştı gönlümde satır satır her hece
Sordum, bir tek kimsiniz diyebildim kendisine
Ben Elif dedi, dondum sustum baktım sadece
Nereden gelmişti Elif, hem de aşıkken o isime
Nereden çıkmıştı ısıtmıştı yüreğimi şu soğuk günde
Elif dedim bir an gönlümden gelen içli bir sesle
Gülümsedim farkında olmadan heyecan ve hevesle
Şaşırdı, "nereden tanıdın beni ilk tanışmamız seninle"
Bilmiyordu ki Elif, yıllardır vardı yalnız yüreğimde
Derken aylar geçti, Elif'im vardı en sonunda
Hayaller mi kalmıştı, yanımdaydı o sonunda
Bir yanım diyordu, al onu kalbine bir yudumda
Diğer yanımsa, acele etme doyamazsın daha
Ben içimde bunları yaşarken mutlulukla, sevinçle
Gitmek zorunda mıydın sen ansızın sessizce
Çenem titriyordu işte ağlıyordum çocuk gibi öylece
Seni arıyordu gözlerim, yorgun ve sebepsizce
Şimdi kaldı yüreğimde, sade soğuk şiirler
Buz tuttu yüreğim, nedense sen kokuyor her yer
Yangınlar yaksalar ısınmaz gönlüm bedende
Soğuk şiirler esiyor, gönül memleketinde..
İsa Baştürk
(
Soğuk Şiirler Esiyor başlıklı yazı
İsa Baştürk tarafından
18.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
