Yok Oluşa Dokunuyorum
Taş gibi ağırmış ayrılık.
Unutulmak mı?
Düşen bir çocuğun yarası kadar,
Küçük bir sıyrık,
Koca bir acı,
Bir ömür izi
Varlığın da ne yaralar aldım.
İç kanamalara maruz kaldım.
Bedenim soğuk ölü gibi.
Boğazım kupkuru çığlıklardan.
Çöl sıcağı var yokluğunda.
Kavuruyor güneşi bedenimi.
Ne yokluğunda varım ne de varlığında.
Sıfıra sıfır yaşıyorum.
Çulsuzun tekiyim sensiz.
Tek varlığım yokluğun.
Sevda trenin de kaçak yolcuyum.
Yine köşelerdeyim.
Acım geçmeyecek belli.
Aşkına aşk olsun yoksun.
Mumla arar oldum seni,
Sevdanın avlularında.
Kalemim bir ayrılığa değil,
Yok oluşa dokunuyor.
Yok oluyorum bu sevdadan.
Alaşağı ettim aşkını.
Yüreğim sana zindan olurdu.
Artık özgürsün,
Ben ise aşk aşırı