Yok Oluşa Dokunuyorum

 

Taş gibi ağırmış ayrılık.

Unutulmak mı?

Düşen bir çocuğun yarası kadar,

Küçük bir sıyrık,

Koca bir acı,

Bir ömür izi

 

Varlığın da ne yaralar aldım.

İç kanamalara maruz kaldım.

Bedenim soğuk ölü gibi.

Boğazım kupkuru çığlıklardan.

Çöl sıcağı var yokluğunda.

Kavuruyor güneşi bedenimi.

 

Ne yokluğunda varım ne de varlığında.

Sıfıra sıfır yaşıyorum.

Çulsuzun tekiyim sensiz.

Tek varlığım yokluğun.

Sevda trenin de kaçak yolcuyum.

Yine köşelerdeyim.

 

Acım geçmeyecek belli.

Aşkına aşk olsun yoksun.

Mumla arar oldum seni,

Sevdanın avlularında.

Kalemim bir ayrılığa değil,

Yok oluşa dokunuyor.

 

Yok oluyorum bu sevdadan.

Alaşağı ettim aşkını.

Yüreğim sana zindan olurdu.

Artık özgürsün,

Ben ise aşk aşırı

 

 


( Yok Oluşa Dokunuyorum başlıklı yazı Mor Yakamoz tarafından 18.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu