gülmek bile işkence oluyor artık bana
kimseyi görmek istemiyorum
ne yanımda ne sağımda ne solumda
ağlamaktan yaş kalmadı göz pınarlarımda
hep sitem hep hüzün vardı sözlerimde
çektiğim acı kurşun yarasından beter
yüreğimdedir yarası
gün geçtikçe unutursun dediler
ne iyileşti yüreğim ne unuttum dedikleri gibi
kurşundan beterdir yüreğimin yarası
yaktı yıktıda geçmedi hala
ne acısı nede sancısı
öldürecek beni bu acı keder
en güzel günlerim yaşamadan geçer
dönüşü olmayacak biliyorum
bir daha bana bu güzel günler
ne güneşinde ısınıyorum şu güzel dünyanın
ne yağmurunda ıslanıyorum sonbaharın
gözlerimde akan gözyaşlarım
sel olmuş yüreğimde boğuluyorum
HANİFE DUMAN
