kargaşanın
girişindesin
kara sevda
gediğini aşmadan önce
kırdığın
yollar yine çıkar karşına
soluk soluğa
kalışında
bir ucunda zehirse
bir ucunda
onarsın
içinden gelen
bir barakla
binlerce
şiirle donarsın
deli yel esmez
olduğunda
ayrılık kapına
dayanmadan
tasası sana
kalmasın
üzüntü
sığınmadan yurduna
acının yer
ettiği gözlerin
baka kaldığında
yürürsün
ömrünü versen
bir öpücük
alır götürür
mü şimdi
çile yumağını
sarma
üzüldüğün dağ
yine engel
eteğinde bahar
gelir
gamzesinde gül
açarken
gölgeler
çekilince
ayak altından
ırağa
benliğini
düşür yere
biz batırmadan
yüreğe
özünde
yalvarır söz
ister duy
istersen duyma
bulutlar ağıtta
durup
salınca göz
yaşlarını
salkımsaçak
boyun bükene
heybenin bir
gözü ayrılık
bir gözünde
umut saklı durur
omzuna yükü
binmeden
sokağını çıkar
buraya dek
akrebi
barıştırın yelkovanla
her düşünde
alkıma dursun
kavuşmak kolay
değilse bile
081213denizli