Saatleri Vuslata Kurdukca Sırlara Karışıyor Aşk
Son baharın son demindeyim
Kazandığım ne ki, kazdığım dağ olsun
Biliyorum ki ferhat değilim
Ne varsa geç kaldığım hepsi yolun sonunda
İnadına gülümsüyor gençliğim
Ecel ,telli duvaklı gelin gibi
Elveda dedikce yaralarıma
Yarınlarım kanıyor
Yorgunum, üstelik yolum çok
Öyle çok, öyle içten konuşuyor ki iç sesim
İyi ki kimse duymuyor
Kördüm, gördüm
Kalktı gözümdeki perde, ne masalmış ne hikaye
Eşikler yüksekmiş, ayaklarım delik deşik
Destursuz gelenler derin uykularda
Ne yoldaş, ne yol gösteren yıldız var
Yalnızım, üstelik yolum çok
,,
Zahiren masum olsam da
Kirliyim,ruhumda ihanetin çıkmayan lekesi
Hor görmeyin, biliyorum geçtiğim yollar mamur değil
Eskimişim tenhalarım bile yanık kokuyor
Bez bebeğim bile bezmiş benden
Yanı başımda hep o simsiyah gölge
Saatleri vuslata kurdukça sırlara karışıyor aşk
Zerresi bile zehirliymiş
Açım, üstelik yolum çok
şiir:simsiyah
seslendiren:kurbaaprens
(
Saatleri Vuslata Kurdukca Sırlara Karışıyor Aşk başlıklı yazı
simsiyah tarafından
24.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
