Online Üye
Online Ziyaretçi
En iyisi unutayım seni.
Zaten...
Sevmeyi de beceremedim.
Elim ayağıma dolaşır,
Kelimeler dilime.
Afallıyorum, seni her sevişimde.
Suretini de unutuyorum,
Artık parça parça hayaller.
Kopuk kopuk.
Bir varsın,biraz yoksun.
Ya da yaşlanıyorum sanırım.
Gençliğimin başında.
Gözlerimde eskisi gibi görmüyor.
Mesela.
''Siz'' kelimesini ''Biz'' okuyorum.
Bir harf işte,
Biz'i var eden.
Ne olacak deyip geçme.
Kulaklarımda iyi duymuyor artık.
Sen söylemeyeli ne çok olmuş.
''Seni seviyorum'' cümlesini.
Başkaları söylüyor.
Ama ben yanlış işitiyorum sanırım.
''Seni terk edeceğim'' diyor gibiler.
Sahi uzun zaman oldu değil mi.
Bir filmin mutlu sonuna gitmeyeli.
En iyisi unutayım seni.
Unutmayı da beceremiyorum gerçi.
Tam unuttum diyorum,
Aynı göz yaşında karşıma çıkıyorsun.
Tepe taklak oluyor tüm sözler.
Ne de çok özlemişim, aklıma gelişini.
Sen de özlemiş misin ?
Yaramı deşmeyi.
En iyisi unutayım seni.
Ezberlediğim şiirin bir dizesi gibi.
O dize hiç yokmuş gibi,
Devam edeyim kimse fark etmeden.
Sonra diğer dizede karşıma çık.
Afallayıp kalayım yine.
Rezil olayım okurken seni.
Yok yok,
En iyisi unutayım seni,
Hiç varmış, hep yokmuş gibi.
-Barış Çetin